یا برگزاری دهه محسنیه بدعت و افراط است؟!
آقای حسن رحیم‌پور ازغدی در ضمن سخنانش در در جلسه‌ای تحت عنوان «مرامنامه تعزیه و عزت شیعه» چنین مطرح کرد:
یک مسأله دیگر زیادنکردن زمان عزاداری است، برخی از مراجع توی قم این حرف را زدند، متإسفانه به اینها حمله شد، گاهی یک مرجع حرفی را می‌زند، یک آدم‌هایی که هیچی نمی‌دونن به اونها می‌گویند خلاف شرع حرف زدید! خیلی عجیبه که مرجع تقلید از یک منبری یا یک هیئت بترسه حرف بزنه. دو سه تا از مراجع گفتند: کل سال رو تبدیل نکنید به عزاداری، سالی که شش ماهش عزاداری است، دیگه اون عزاداری ارزشی ندارد.
هی هم ایام خلق می‌کنند، ایام محسنیه باز خلق شده، اختراع شده، اون روز دیدم یک کتابی اینقدر (احتمالا اشاره به کتاب شریف غنچه یاس؛ محسن بن فاطمه سلام‌الله‌علیها، نوشته مهدی فاطمی) برای حضرت محسن، کسی که اصلا به دنیا نیامده! کتاب با این قطر، بعد از همان طرف پرسیدم شما برای حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها کل کتاب‌هایی که چاپ کردید به این قطر نمی‌رسد، چیجوری برای حضرت محسن با این قطر کتاب در آوردید؟! ایام محسنیه، ایام فلان، همین‌جور راه انداختند، خوب اینجور که باید کل سال عزاداری بکنی، کی مردم به کارشان برسند؟! (با خنده)
امام صادق علیه‌السلام این جریان را نقل می‌کنند: مسلمانی همسایه مسیحی‌اش را مسلمان کرد و گفت پس بریم مسجد دیگه، بردش مسجد و مقدمات و بعد نماز خواندند و بعد تعقیبات و…، خواست برود پیش زن و بچه‌هاش، گفت کجا می‌ری؟ الآن دیگه یکی دو ساعت دیگه اذان ظهره، بشین یک کم با هم ذکری می‌گیم و گعده‌ای می‌کنیم، باز نماز ظهر و عصر و تعقیبات رو خوندند، آمد که بره، گفت کجا می‌ری یک کم دیگه مغربه دیگه، کجا می‌خوای بری، موند و فردا صبح آمد دنبالش که برن مسجد، گفت: آقا اسلام دین بی‌کارها است، من بی‌کار نیستم، این روایت امام صادق است ها، گفت اسلام برای آدم‌های بی‌کار خوبه، ما زن و بچه داریم، گرفتاری داریم، نمی‌تونیم که همیشه بیاییم توی مسجد بشینیم.
اگه نصف سال رو توی تقویم یا توی جلسات شروع کنن به عنوان‌های مختلف عزاداری، کمترین ضررش این است که دیگر کسی رغبت به اینکه بیاید توی مجلس عزا نخواهد داشت، برایش یک چیز عادی می‌شود، این قداست‌زدایی می‌کند از ایام اهل بیت. یک چیزی که نادر است، مرغوب است، یک چیزی که از بس زیاد است، نمی‌دانی کِی عزاداری نکنی، دیگر مرغوب نیست، به نظر من این توهین به اهل بیت است، این وهن اهل بیت است، باید یک کاری بکنیم که تا می‌گویند مجلس عزا است، بدود، نه اینکه بگوید ای بابا باز هم مجلس عزا!
من از این مثال‌ها اگر بخواهم بیاورم و مصادیق حرفی که مرحوم شیخ عباس قمی می‌گه، شاید ده‌ها مورد باشه، ایشون می‌گه هرچه که وهن شیعه و اهل بیت باشه، مکروه یا حرام است.
************
برخی از نقدهایی که بر این مطلب وارد است را در در بخش زیر مطالعه بفرمایید.
برخی روایات در عظمت حضرت محسن سلام‌الله‌علیه
اشعاری در عظمت و مظلومیت حضرت محسن‌بن‌فاطمه سلام‌الله‌علیهما
بدعت نبودن احیای ایام محسنیه
تعظیم و تکریم و احیای دهه محسنیه، تعظیم مقام امامت و ولایت است
بزرگداشت این ایام، بزرگداشت حضرت صدیقه و شاهدی بر وقوع ظلم‌های پس از سقیفه است
تلخ‌تر بودن مصائب ایام محسنیه از مصیبت کربلا
۱-
aliali11 )
منتظر110
* A I D A *
داریوش اقبالی
محمد داداشی
مهدی قاسمی*
محراب عبوسی
جدید ترین عکسهای بازیگران و خوانندگان ایرانی
مترسک
کاکتوس
محسن فرتوت
رضاقربانی
بهرام نیک بخش
atatork
آنا دیلیم تورک
بیمه ایران
لوتو قیز
محمد بنیادی
Eista shop
آشنا_99
کتاب الله و عترتی
خانه
مطالب(542)
دوستان (93)
گالری تصاویر (489)
کلیپها (21)
نظرسنجی (0)
چگونگی درج آگهی در سایت و قسمت تبلیغات
سایت و اپلیکیشن آموزش زبان انگلیسی urg.ir
تلگرام 
فیسبوک
تویتر
مهدی گودرزی 313
یا مُحَسِّنُ بنُ عَلِیٍّ صلوات الله علیهما عَن حَمَّادِ بنِ عُثمَانَ عَن أَبِی عَبدِ اللَّهِ الإمام الصادق صلوات الله علیه قَالَ: أَوَّلُ مَن یُحکَمُ فِیهِم مُحَسِّنُ بنُ عَلِیٍّ صلوات الله علیهما وَفِی قَاتِلِهِ ثُمَّ فِی قُنفُذٍ فُیُؤتَیَانِ هُوَ وَصَاحِبُهُ (عمر لعنه الله علیه) فَیُضرَبَانِ بِسِیَاطٍ مِن نَارٍ لَو وَقَعَ سَوطٌ مِنهَا عَلَی البِحَارِ لَغَلَت مِن مَشرِقِهَا إِلَی مَغرِبِهَا وَلَو وُضِعَت عَلَی جِبَالِ الدُّنیَا لَذَابَت حَتَّی تَصِیرَ رَمَاداً فَیُضرَبَانِ بِهَا.
کامل الزیارات، ص: ۳۳۴؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص: ۸۶۲؛ تأویل الآیات الظاهره فی فضائل العتره الطاهره، ص: ۸۴۰؛ بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج۲۸، ص: ۶۴ و ج۳۱، ص: ۶۳۸؛ طرف من الأنباء و المناقب، ص: ۳۹۶؛ تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، ج۱۴، ص: ۵۳۴
امام صادق صلوات الله علیه فرمود: اولین کسی که (در قیامت) برای او حکم خواهند کرد، محسن فرزند علی صلوات الله علیهما خواهد بود، که درباره قاتل او حکم خواهند کرد و سپس قنفذ (قاتل حضرت زهرا صلوات اللَّه علیها) را مورد محاکمه قرار می دهد پس قاتل آن حضرت و قنفذ و صاحب قنفذ (عمر ملعون) را آورده سپس با تازیانه ای از آتش ایشان را می زنند، اگر یکی از این تازیانه ها در دریا بیفتد از شرق تا غرب دریا به غلیان و جوش آمده چنانچه اگر آن را روی کوه های دنیا بیاندازند آنها را ذوب کرده تا خاکستر شوند پس با این تازیانه ها ایشان را می زنند.
۲-
اشعاری در مقام و منزلت و مظلومیت حضرت محسن علیه‌السلام:
ای جنین شهید آل عبا اولین کشته از بنی الزهرا لعن و نفرین به قاتلت تا حشر به کدامین گناه کشت ترا
××××××××××××
نفرین به کسی که بذر بد می کارد در سوگ جنین فاطمه شک ارد دارد با مردک ازغدی بگو ای مزدور از قد تو جهل و مغلطه میبارد
××××××××××××
یا فاطمه قدر محسنت مجهول است شان تو ان عزیز تو مغفول است نابخرد و دون کسی که کم انگارد بس رفعت تو فراتر از معقول است
××××××××××××
یا محسن فاطمه! مظلوم امم! ای غنچه ناشکفته ای نور دلم در سوگ غمت هزار ماتم اندک صد جلد کتاب در مقامات تو کم
××××××××××××
السلام علیک یا محسن بن علی…
باب الحوائجی که به دنیا نیامده همتای او به غیر مسیحا نیامده گفتم مسیح، وای من و این قیاس من او نیز هم‌چو محسن زهرا نیامده دستان کوچکش چه گره‌ها که وا کند جز او به اسم او، که مسمّا نیامده! دنیا به یک اشاره‌ی چشمش قیامت است گویند: او هنوز به دنیا نیامده! ای مدعی بدان! به تو و هر که مثل تو این گونه یاوه‌ها و غلط‌ها نیامده خاموش باش و سر به سلامت ببر! برو تا بابت جزای تو فتوا نیامده
××××××××××××
یا فاطمه قدر محسنت مجهول است شان تو و آن جنین تو مغفول است نابخرد و دون کسی که کم انگارد وا مانده ز فهم عالم معقول است
××××××××××××
گرچه حسین جنس غمش فرق می‌کند اما عزای محسنیه چیز دیگرست با اینکه گریه‌ها همه معطوف کربلاست اما حسین گریه‌کن این برادرست
××××××××××××
در دفتر عشق روضه‌ها را، با جوهر نور می‌نویسم با یاد غروب عمر محسن، از صبح ظهور می‌نویسیم از شاخه، ترنج را گرفتند، از فاطمه گنج را گرفتند از روضه آن وجود نازک، صد جلد قطور می‌نویسیم
××××××××××××
آن غنچه که سوخت لاله‌سان جان و تنش خون، آب و شراره‌های دَر شد چمنش صد جلد قطور بازخوانی نکند یک برگ ز پرونده پرپر شدنش
۳-
امام صادق علیه‌السلام با سه تعبیر، ایام محسنیه را سخت‌تر و جانکاه‌تر از عاشورا معرفی می‌کنند: و لا کیوم محنتنا بکربلا و ان کان یوم السقیفه و احراق النار علی باب امیر المؤمنین و الحسن و الحسین و فاطمه و زینب و ام کلثوم فضه و قتل محسن بالرفسه اعظم و ادهی و امرّ لانه اصل یوم العذاب. و هیچ روزی مانند محنت ما در کربلا نیست، اگرچه روز سقیفه و آتش به پا کردن بر در خانه امیرمومنین و حسن و حسین و فاطمه و زینب و ام‌کلثوم و فضه سلام‌الله‌علیهم و کشتن محسن سلام‌الله‌علیه با لگد، بالاتر و سخت‌تر و تلخ‌تر است؛ چراکه اصل روز عذاب و سختی آن روز است. نوائب الدهور، ج۳ ص۱۵۷/ انساب النواصب ص۵۶/ بحارجلد۲۳ ص۶۴
۴-
بررسی یک شبهه آیا برگزاری «ایام محسنیه» بدعت است
گروهی اعتقاد دارند به خاطر صدماتی که حضرت زهرا(س) پس رحلت پیامبر(ص) متحمل شدند و جنینشان سقط شد، باید آن ایام را به سوگواری بپردازند، گروهی دیگر نیز معتقدند در منابع متقدم چیزی به عنوان ایام محسنیه وجود ندارد. خبرگزاری فارس: آیا برگزاری «ایام محسنیه» بدعت است
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، یک ـ دو روز اخیر و در پی سخنان حسن رحیم‌پور ازغدی درباره حضرت محسن، شبهاتی در فضای مجازی مطرح شده، از جمله اینکه آیا ایامی به نام «ایام محسنیه» وجود دارد، آیا باید این ایام را به سوگواری و عزاداری پرداخت، آیا کسانی که قائل به ایام محسنیه هستند بدعت‌گذاری کرده‌اند و…
برای بررسی این موضوع بر آن شدیم به دیدگاه اجمالی موافقان و مخالفان «ایام محسنیه» می‌پردازیم و نتیجه‌گیری اصلی را به مخاطبان گرامی واگذار می‌کنیم.
*موافقان: شهادت حضرت محسن(ع) در منابع شیعه و سنی نقل شده است
موافقان برگزاری ایام محسنیه اعتقاد دارند که به علت صدماتی که حضرت زهرا(ع) پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) از ۲۸ صفر دیدند و جنین شش ماهه ایشان در اثر ضربات وارده به پهلو سقط شد، بنابراین باید به عزاداری پرداخت، به همین منظور حد فاصل ۲۸ ماه صفر تا ۸ ربیع‌الاول را به نام «ایام حسنیه» هیأت می‌گیرند.
برخی از این افراد به فرازی از خطبه ۲۷ نهج البلاغه امام علی(ع) خطاب به اهل کوفه استناد می‌کنند که فرمود: «وَ لَقَد بَلَغَنِی أَنَّ الرَّجُلَ مِنهُم کَانَ یدخُلُ عَلَی المَرأَهِ المُسلِمَهِ وَ الأُخرَی المُعَاهِدَهِ فَینتَزِعُ حِجلَهَا وَ قُلُبَهَا وَ قَلائِدَهَا وَ رُعُثَهَا مَا تَمتَنِعُ مِنهُ إِلَّا بِالاستِرجَاعِ وَ الاستِرحَامِ ثُمَّ انصَرَفُوا وَافِرِینَ مَا نَالَ رَجُلا مِنهُم کَلمٌ وَ لا أُرِیقَ لَهُم دَمٌ فَلَو أَنَّ امرَأً مُسلِماً مَاتَ مِن بَعدِ هَذَا أَسَفاً مَا کَانَ بِهِ مَلُوماً بَل کَانَ بِهِ عِندِی جَدِیراً»، به من خبر رسید که مردی از لشکر شام به خانه زن مسلمان و غیر مسلمان که در پناه حکومت اسلام بود وارد شد، و خلخال و دستبند و گردنبند و گوشواره‌های آنها را به غارت برد، در حالی که هیچ وسیلهای برای دفاع، جز گریه و التماس کردن، نداشتند، آن حمله کنندگان با غنیمت فراوان رفتند بدون اینکه حتی یک نفر از آنان، زخمی بردارد و یا قطره خونی از آنها ریخته شود، اگر برای این حادثه تلخ، مسلمانی از روی تاسف بمیرد، ملامت نخواهد شد و از نظر من سزاوار است.
با این وجود، اینکه ایام محسنیه تا چه اندازه مورد تأیید علما و بزرگان دینی باشد، باید از طریق دفاتر و استفتائات جست‌وجو کرد، اما قطع به یقین شهادت حضرت محسن(ع) مورد تأیید اکثر علماست، در ادامه به برخی از کتاب‌هایی اشاره می‌شود که به بیان ماجرای شهادت حضرت محسن(ع) پرداخته‌اند:
۱- قاضی نُعمان مغربی، متوفی ۳۶۳ هجری، الأُرجوزه المختاره: ص۸۹-۹۰
۲-محقّق اردبیلی نیز آن را آشکار و غیر قابل انکار دانسته است: رساله اصول دین (هفده رساله)، ص۳۰۶
۳- ابن ابی جمهور احسائی گفته است: ثقات آن را در کتب سیر و تاریخ آورده‌اند: المجلّی، ص۴۳۴
۴- شیخ طوسی به اجماع و اتّفاق شیعه در این مورد تصریح کرده است: تلخیص الشّافی، ج۳، ص۱۵۶
۵- شیخ محمدحسین آل کاشف الغطاء اجماع و اتّفاق شیعه در این مورد تصریح نموده است: جنّه‌المأوی، ص ۱۳۳
۶- شیخ عبدالجلیل قزوینی رازی، متوفّی ۵۶۰ هجری: کتب شیعه و سنّی بر نقل آن (شهادت محسن بن علی)، اتّفاق دارند: کتاب النّقض، ص۳۱۷ و در الارشاد شیخ مفید، «اللهوف» سید بن طاووس…
همچنین هجوم به خانه وحی و هتک حرمت دختر پیامبر اکرم(ص) در معتبرترین منابع اهل سنت مانند المصنف تألیف ابن ابی شیبه استاد بخاری، ج۸، ص۴۹۰، شماره۴۵۴۹، انساب الاشراف، تألیف بلاذری، ج۱، ص۵۸۶، الإمامه و السیاسه، تألیف ابن قتیبه(۲۱۳-۲۷۶)، ج۲، ص۱۳۰۱۲، تاریخ طبری، تألیف طبری(۲۲۴-۳۱۰)، ج۲، ص۴۴۳، اسیتعاب، تألیف ابن عبدالبر، (۳۶۸-۴۶۳) ج۳، ص۹۷۲ آمده است.
*مخالفان: ایام محسنیه در آثار متقدم شیعی نیامده است
از دیدگاهی دیگر مخالفان معتقد هستند که در منابع قدیمی تشیع روایاتی مبنی بر بزرگداشت ایام محسنیه نقل نشده و تنها در منابع متأخر از ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال پیش تا کنون مطرح شده است و با توجه به اینکه ماه ربیع‌الاول ماه شادی و سرور اهل بیت است که در روز نهم آن سالروز آغاز امامت ححضرت ولیعصر(عج) و روز هفدهم هم سالروز ولادت آخرین پیامبر الهی(ص) و ذریه پاکش حضرت امام جعفر صادق(ع) است، باید در این ماه به شادی پرداخت.
همچنین این دسته به برخی بیانات مقام معظم رهبری استناد می‌کنند که معظم‌له می‌فرماید: «ایجاد اختلاف میان شیعه و سنی چه در سطح جهان اسلام و چه در داخل ایران، خط استراتژیک بیگانگان بوده است» و «تفرقه‌افکنی میان شیعه و سنی ابزار همیشگی دشمنان اسلام بوده است».
*نتیجه‌گیری:
البته آنچه در نوع نگاه اول به بزرگداشت ایام محسنیه باید بدان توجه کرد، برداشت عقلی و ذوقی به این مسأله است، چنانچه این روزها برای بزرگداشت برخی افراد چه دانشمند و عالم هر سال مراسم بزرگداشتی برگزار می‌شود، مانند روز برزگداشت شیخ مفید، علامه حلی، ابوعلی سینا و…، پس پاسداشت این واقعه و مصیبت‌هایی که بر حضرت زهرا(س) رخ داده است، خللی بر دین وارد نمی‌کند و نمی‌توان گفت بدعتی در این ماجرا صورت گرفته است، بر این اساس انجام کارهایی نظیر عزاداری در اوقات غیر مرسوم اگر به نوعی استناد به دین و یا متون دینی داده نشود و تنها به عنوان عرض ارادت به ساحت بزرگان دین انجام شود، هیچ منعی ندارد و بدعت محسوب نمی‌شود، اما با این وجود، توجه به شرایط کنونی جهان اسلام و دقت ویژه به مسأله وحدت می‌تواند راه‌های دیگری را پیش روی ما قرار دهد.
منبع:http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930819000740
۵-
بیانیه حضرت آیت الله سید علی میلانی حفظه‌الله‌تعالی در رد سخنان آقای رحیم‌پور ازغدی
بسمه تعالی هیچ مسلمانی تردید ندارد که حضرت زهرا علیهاالسلام فرزندی به نام محسن [که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله نام‌گذاری کرده بودند] داشته‌اند، آنگاه سؤال می‌شود: این فرزند اگر متولّد شده کجا رفته و چه شده؟ و اگر سقط شده، چرا و چه کسی باعث شده؟
آیا این موضوع سزاوار بحث و تحقیق نیست؟!
دیگر اینکه: همه شیعیان [حتی عوام] می‌دانند قضیّه حضرت محسن از طرفی به ماجرای بیت و از طرفی به ماجرای سقیفه ارتباط غیر قابل انفکاک دارد. آیا گوینده‌ی کلام مذکور این حقیقت را نمی‌داند؟ و آیا نمی‌داند که این کتاب قطور فقط یک جلد از حوادث صدر اسلام و زندگانی حضرت صدیقه طاهره است؟ اگر مییا برگزاری دهه محسنیه بدعت و افراط است؟!
آقای حسن رحیم‌پور ازغدی در ضمن سخنانش در در جلسه‌ای تحت عنوان «مرامنامه تعزیه و عزت شیعه» چنین مطرح کرد:
یک مسأله دیگر زیادنکردن زمان عزاداری است، برخی از مراجع توی قم این حرف را زدند، متإسفانه به اینها حمله شد، گاهی یک مرجع حرفی را می‌زند، یک آدم‌هایی که هیچی نمی‌دونن به اونها می‌گویند خلاف شرع حرف زدید! خیلی عجیبه که مرجع تقلید از یک منبری یا یک هیئت بترسه حرف بزنه. دو سه تا از مراجع گفتند: کل سال رو تبدیل نکنید به عزاداری، سالی که شش ماهش عزاداری است، دیگه اون عزاداری ارزشی ندارد.
هی هم ایام خلق می‌کنند، ایام محسنیه باز خلق شده، اختراع شده، اون روز دیدم یک کتابی اینقدر (احتمالا اشاره به کتاب شریف غنچه یاس؛ محسن بن فاطمه سلام‌الله‌علیها، نوشته مهدی فاطمی) برای حضرت محسن، کسی که اصلا به دنیا نیامده! کتاب با این قطر، بعد از همان طرف پرسیدم شما برای حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها کل کتاب‌هایی که چاپ کردید به این قطر نمی‌رسد، چیجوری برای حضرت محسن با این قطر کتاب در آوردید؟! ایام محسنیه، ایام فلان، همین‌جور راه انداختند، خوب اینجور که باید کل سال عزاداری بکنی، کی مردم به کارشان برسند؟! (با خنده)
امام صادق علیه‌السلام این جریان را نقل می‌کنند: مسلمانی همسایه مسیحی‌اش را مسلمان کرد و گفت پس بریم مسجد دیگه، بردش مسجد و مقدمات و بعد نماز خواندند و بعد تعقیبات و…، خواست برود پیش زن و بچه‌هاش، گفت کجا می‌ری؟ الآن دیگه یکی دو ساعت دیگه اذان ظهره، بشین یک کم با هم ذکری می‌گیم و گعده‌ای می‌کنیم، باز نماز ظهر و عصر و تعقیبات رو خوندند، آمد که بره، گفت کجا می‌ری یک کم دیگه مغربه دیگه، کجا می‌خوای بری، موند و فردا صبح آمد دنبالش که برن مسجد، گفت: آقا اسلام دین بی‌کارها است، من بی‌کار نیستم، این روایت امام صادق است ها، گفت اسلام برای آدم‌های بی‌کار خوبه، ما زن و بچه داریم، گرفتاری داریم، نمی‌تونیم که همیشه بیاییم توی مسجد بشینیم.
اگه نصف سال رو توی تقویم یا توی جلسات شروع کنن به عنوان‌های مختلف عزاداری، کمترین ضررش این است که دیگر کسی رغبت به اینکه بیاید توی مجلس عزا نخواهد داشت، برایش یک چیز عادی می‌شود، این قداست‌زدایی می‌کند از ایام اهل بیت. یک چیزی که نادر است، مرغوب است، یک چیزی که از بس زیاد است، نمی‌دانی کِی عزاداری نکنی، دیگر مرغوب نیست، به نظر من این توهین به اهل بیت است، این وهن اهل بیت است، باید یک کاری بکنیم که تا می‌گویند مجلس عزا است، بدود، نه اینکه بگوید ای بابا باز هم مجلس عزا!
من از این مثال‌ها اگر بخواهم بیاورم و مصادیق حرفی که مرحوم شیخ عباس قمی می‌گه، شاید ده‌ها مورد باشه، ایشون می‌گه هرچه که وهن شیعه و اهل بیت باشه، مکروه یا حرام است.
************
برخی از نقدهایی که بر این مطلب وارد است را در در بخش زیر مطالعه بفرمایید.
۱-
یا مُحَسِّنُ بنُ عَلِیٍّ صلوات الله علیهما عَن حَمَّادِ بنِ عُثمَانَ عَن أَبِی عَبدِ اللَّهِ الإمام الصادق صلوات الله علیه قَالَ: أَوَّلُ مَن یُحکَمُ فِیهِم مُحَسِّنُ بنُ عَلِیٍّ صلوات الله علیهما وَفِی قَاتِلِهِ ثُمَّ فِی قُنفُذٍ فُیُؤتَیَانِ هُوَ وَصَاحِبُهُ (عمر لعنه الله علیه) فَیُضرَبَانِ بِسِیَاطٍ مِن نَارٍ لَو وَقَعَ سَوطٌ مِنهَا عَلَی البِحَارِ لَغَلَت مِن مَشرِقِهَا إِلَی مَغرِبِهَا وَلَو وُضِعَت عَلَی جِبَالِ الدُّنیَا لَذَابَت حَتَّی تَصِیرَ رَمَاداً فَیُضرَبَانِ بِهَا.
کامل الزیارات، ص: ۳۳۴؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص: ۸۶۲؛ تأویل الآیات الظاهره فی فضائل العتره الطاهره، ص: ۸۴۰؛ بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج۲۸، ص: ۶۴ و ج۳۱، ص: ۶۳۸؛ طرف من الأنباء و المناقب، ص: ۳۹۶؛ تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، ج۱۴، ص: ۵۳۴
امام صادق صلوات الله علیه فرمود: اولین کسی که (در قیامت) برای او حکم خواهند کرد، محسن فرزند علی صلوات الله علیهما خواهد بود، که درباره قاتل او حکم خواهند کرد و سپس قنفذ (قاتل حضرت زهرا صلوات اللَّه علیها) را مورد محاکمه قرار می دهد پس قاتل آن حضرت و قنفذ و صاحب قنفذ (عمر ملعون) را آورده سپس با تازیانه ای از آتش ایشان را می زنند، اگر یکی از این تازیانه ها در دریا بیفتد از شرق تا غرب دریا به غلیان و جوش آمده چنانچه اگر آن را روی کوه های دنیا بیاندازند آنها را ذوب کرده تا خاکستر شوند پس با این تازیانه ها ایشان را می زنند.
۲-
اشعاری در مقام و منزلت و مظلومیت حضرت محسن علیه‌السلام:
ای جنین شهید آل عبا اولین کشته از بنی الزهرا لعن و نفرین به قاتلت تا حشر به کدامین گناه کشت ترا
××××××××××××
نفرین به کسی که بذر بد می کارد در سوگ جنین فاطمه شک ارد دارد با مردک ازغدی بگو ای مزدور از قد تو جهل و مغلطه میبارد
××××××××××××
یا فاطمه قدر محسنت مجهول است شان تو ان عزیز تو مغفول است نابخرد و دون کسی که کم انگارد بس رفعت تو فراتر از معقول است
××××××××××××
یا محسن فاطمه! مظلوم امم! ای غنچه ناشکفته ای نور دلم در سوگ غمت هزار ماتم اندک صد جلد کتاب در مقامات تو کم
××××××××××××
السلام علیک یا محسن بن علی…
باب الحوائجی که به دنیا نیامده همتای او به غیر مسیحا نیامده گفتم مسیح، وای من و این قیاس من او نیز هم‌چو محسن زهرا نیامده دستان کوچکش چه گره‌ها که وا کند جز او به اسم او، که مسمّا نیامده! دنیا به یک اشاره‌ی چشمش قیامت است گویند: او هنوز به دنیا نیامده! ای مدعی بدان! به تو و هر که مثل تو این گونه یاوه‌ها و غلط‌ها نیامده خاموش باش و سر به سلامت ببر! برو تا بابت جزای تو فتوا نیامده
××××××××××××
یا فاطمه قدر محسنت مجهول است شان تو و آن جنین تو مغفول است نابخرد و دون کسی که کم انگارد وا مانده ز فهم عالم معقول است
××××××××××××
گرچه حسین جنس غمش فرق می‌کند اما عزای محسنیه چیز دیگرست با اینکه گریه‌ها همه معطوف کربلاست اما حسین گریه‌کن این برادرست
××××××××××××
در دفتر عشق روضه‌ها را، با جوهر نور می‌نویسم با یاد غروب عمر محسن، از صبح ظهور می‌نویسیم از شاخه، ترنج را گرفتند، از فاطمه گنج را گرفتند از روضه آن وجود نازک، صد جلد قطور می‌نویسیم
××××××××××××
آن غنچه که سوخت لاله‌سان جان و تنش خون، آب و شراره‌های دَر شد چمنش صد جلد قطور بازخوانی نکند یک برگ ز پرونده پرپر شدنش
۳-
امام صادق علیه‌السلام با سه تعبیر، ایام محسنیه را سخت‌تر و جانکاه‌تر از عاشورا معرفی می‌کنند: و لا کیوم محنتنا بکربلا و ان کان یوم السقیفه و احراق النار علی باب امیر المؤمنین و الحسن و الحسین و فاطمه و زینب و ام کلثوم فضه و قتل محسن بالرفسه اعظم و ادهی و امرّ لانه اصل یوم العذاب. و هیچ روزی مانند محنت ما در کربلا نیست، اگرچه روز سقیفه و آتش به پا کردن بر در خانه امیرمومنین و حسن و حسین و فاطمه و زینب و ام‌کلثوم و فضه سلام‌الله‌علیهم و کشتن محسن سلام‌الله‌علیه با لگد، بالاتر و سخت‌تر و تلخ‌تر است؛ چراکه اصل روز عذاب و سختی آن روز است. نوائب الدهور، ج۳ ص۱۵۷/ انساب النواصب ص۵۶/ بحارجلد۲۳ ص۶۴
۴-
بررسی یک شبهه آیا برگزاری «ایام محسنیه» بدعت است
گروهی اعتقاد دارند به خاطر صدماتی که حضرت زهرا(س) پس رحلت پیامبر(ص) متحمل شدند و جنینشان سقط شد، باید آن ایام را به سوگواری بپردازند، گروهی دیگر نیز معتقدند در منابع متقدم چیزی به عنوان ایام محسنیه وجود ندارد. خبرگزاری فارس: آیا برگزاری «ایام محسنیه» بدعت است
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، یک ـ دو روز اخیر و در پی سخنان حسن رحیم‌پور ازغدی درباره حضرت محسن، شبهاتی در فضای مجازی مطرح شده، از جمله اینکه آیا ایامی به نام «ایام محسنیه» وجود دارد، آیا باید این ایام را به سوگواری و عزاداری پرداخت، آیا کسانی که قائل به ایام محسنیه هستند بدعت‌گذاری کرده‌اند و…
برای بررسی این موضوع بر آن شدیم به دیدگاه اجمالی موافقان و مخالفان «ایام محسنیه» می‌پردازیم و نتیجه‌گیری اصلی را به مخاطبان گرامی واگذار می‌کنیم.
*موافقان: شهادت حضرت محسن(ع) در منابع شیعه و سنی نقل شده است
موافقان برگزاری ایام محسنیه اعتقاد دارند که به علت صدماتی که حضرت زهرا(ع) پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) از ۲۸ صفر دیدند و جنین شش ماهه ایشان در اثر ضربات وارده به پهلو سقط شد، بنابراین باید به عزاداری پرداخت، به همین منظور حد فاصل ۲۸ ماه صفر تا ۸ ربیع‌الاول را به نام «ایام حسنیه» هیأت می‌گیرند.
برخی از این افراد به فرازی از خطبه ۲۷ نهج البلاغه امام علی(ع) خطاب به اهل کوفه استناد می‌کنند که فرمود: «وَ لَقَد بَلَغَنِی أَنَّ الرَّجُلَ مِنهُم کَانَ یدخُلُ عَلَی المَرأَهِ المُسلِمَهِ وَ الأُخرَی المُعَاهِدَهِ فَینتَزِعُ حِجلَهَا وَ قُلُبَهَا وَ قَلائِدَهَا وَ رُعُثَهَا مَا تَمتَنِعُ مِنهُ إِلَّا بِالاستِرجَاعِ وَ الاستِرحَامِ ثُمَّ انصَرَفُوا وَافِرِینَ مَا نَالَ رَجُلا مِنهُم کَلمٌ وَ لا أُرِیقَ لَهُم دَمٌ فَلَو أَنَّ امرَأً مُسلِماً مَاتَ مِن بَعدِ هَذَا أَسَفاً مَا کَانَ بِهِ مَلُوماً بَل کَانَ بِهِ عِندِی جَدِیراً»، به من خبر رسید که مردی از لشکر شام به خانه زن مسلمان و غیر مسلمان که در پناه حکومت اسلام بود وارد شد، و خلخال و دستبند و گردنبند و گوشواره‌های آنها را به غارت برد، در حالی که هیچ وسیلهای برای دفاع، جز گریه و التماس کردن، نداشتند، آن حمله کنندگان با غنیمت فراوان رفتند بدون اینکه حتی یک نفر از آنان، زخمی بردارد و یا قطره خونی از آنها ریخته شود، اگر برای این حادثه تلخ، مسلمانی از روی تاسف بمیرد، ملامت نخواهد شد و از نظر من سزاوار است.
با این وجود، اینکه ایام محسنیه تا چه اندازه مورد تأیید علما و بزرگان دینی باشد، باید از طریق دفاتر و استفتائات جست‌وجو کرد، اما قطع به یقین شهادت حضرت محسن(ع) مورد تأیید اکثر علماست، در ادامه به برخی از کتاب‌هایی اشاره می‌شود که به بیان ماجرای شهادت حضرت محسن(ع) پرداخته‌اند:
۱- قاضی نُعمان مغربی، متوفی ۳۶۳ هجری، الأُرجوزه المختاره: ص۸۹-۹۰
۲-محقّق اردبیلی نیز آن را آشکار و غیر قابل انکار دانسته است: رساله اصول دین (هفده رساله)، ص۳۰۶
۳- ابن ابی جمهور احسائی گفته است: ثقات آن را در کتب سیر و تاریخ آورده‌اند: المجلّی، ص۴۳۴
۴- شیخ طوسی به اجماع و اتّفاق شیعه در این مورد تصریح کرده است: تلخیص الشّافی، ج۳، ص۱۵۶
۵- شیخ محمدحسین آل کاشف الغطاء اجماع و اتّفاق شیعه در این مورد تصریح نموده است: جنّه‌المأوی، ص ۱۳۳
۶- شیخ عبدالجلیل قزوینی رازی، متوفّی ۵۶۰ هجری: کتب شیعه و سنّی بر نقل آن (شهادت محسن بن علی)، اتّفاق دارند: کتاب النّقض، ص۳۱۷ و در الارشاد شیخ مفید، «اللهوف» سید بن طاووس…
همچنین هجوم به خانه وحی و هتک حرمت دختر پیامبر اکرم(ص) در معتبرترین منابع اهل سنت مانند المصنف تألیف ابن ابی شیبه استاد بخاری، ج۸، ص۴۹۰، شماره۴۵۴۹، انساب الاشراف، تألیف بلاذری، ج۱، ص۵۸۶، الإمامه و السیاسه، تألیف ابن قتیبه(۲۱۳-۲۷۶)، ج۲، ص۱۳۰۱۲، تاریخ طبری، تألیف طبری(۲۲۴-۳۱۰)، ج۲، ص۴۴۳، اسیتعاب، تألیف ابن عبدالبر، (۳۶۸-۴۶۳) ج۳، ص۹۷۲ آمده است.
*مخالفان: ایام محسنیه در آثار متقدم شیعی نیامده است
از دیدگاهی دیگر مخالفان معتقد هستند که در منابع قدیمی تشیع روایاتی مبنی بر بزرگداشت ایام محسنیه نقل نشده و تنها در منابع متأخر از ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال پیش تا کنون مطرح شده است و با توجه به اینکه ماه ربیع‌الاول ماه شادی و سرور اهل بیت است که در روز نهم آن سالروز آغاز امامت ححضرت ولیعصر(عج) و روز هفدهم هم سالروز ولادت آخرین پیامبر الهی(ص) و ذریه پاکش حضرت امام جعفر صادق(ع) است، باید در این ماه به شادی پرداخت.
همچنین این دسته به برخی بیانات مقام معظم رهبری استناد می‌کنند که معظم‌له می‌فرماید: «ایجاد اختلاف میان شیعه و سنی چه در سطح جهان اسلام و چه در داخل ایران، خط استراتژیک بیگانگان بوده است» و «تفرقه‌افکنی میان شیعه و سنی ابزار همیشگی دشمنان اسلام بوده است».
*نتیجه‌گیری:
البته آنچه در نوع نگاه اول به بزرگداشت ایام محسنیه باید بدان توجه کرد، برداشت عقلی و ذوقی به این مسأله است، چنانچه این روزها برای بزرگداشت برخی افراد چه دانشمند و عالم هر سال مراسم بزرگداشتی برگزار می‌شود، مانند روز برزگداشت شیخ مفید، علامه حلی، ابوعلی سینا و…، پس پاسداشت این واقعه و مصیبت‌هایی که بر حضرت زهرا(س) رخ داده است، خللی بر دین وارد نمی‌کند و نمی‌توان گفت بدعتی در این ماجرا صورت گرفته است، بر این اساس انجام کارهایی نظیر عزاداری در اوقات غیر مرسوم اگر به نوعی استناد به دین و یا متون دینی داده نشود و تنها به عنوان عرض ارادت به ساحت بزرگان دین انجام شود، هیچ منعی ندارد و بدعت محسوب نمی‌شود، اما با این وجود، توجه به شرایط کنونی جهان اسلام و دقت ویژه به مسأله وحدت می‌تواند راه‌های دیگری را پیش روی ما قرار دهد.
منبع:http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930819000740
۵-
بیانیه حضرت آیت الله سید علی میلانی حفظه‌الله‌تعالی در رد سخنان آقای رحیم‌پور ازغدی
بسمه تعالی هیچ مسلمانی تردید ندارد که حضرت زهرا علیهاالسلام فرزندی به نام محسن [که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله نام‌گذاری کرده بودند] داشته‌اند، آنگاه سؤال می‌شود: این فرزند اگر متولّد شده کجا رفته و چه شده؟ و اگر سقط شده، چرا و چه کسی باعث شده؟
آیا این موضوع سزاوار بحث و تحقیق نیست؟!
دیگر اینکه: همه شیعیان [حتی عوام] می‌دانند قضیّه حضرت محسن از طرفی به ماجرای بیت و از طرفی به ماجرای سقیفه ارتباط غیر قابل انفکاک دارد. آیا گوینده‌ی کلام مذکور این حقیقت را نمی‌داند؟ و آیا نمی‌داند که این کتاب قطور فقط یک جلد از حوادث صدر اسلام و زندگانی حضرت صدیقه طاهره است؟ اگر می