بگذار پرنده ای باشم
بی پر و بال و بی آشیانه
خدایا خسته ام از این همه تکرار بیهوده زمان
همش 1-2-3-...60
و دوباره
1-2-3-...60
دقیقه ها همش تکرار بیهوده ماست
من تکرار تو تکرار
این پر پرواز من را چه کسی شکست؟
این من را چه کسی فراموش کرد؟


خسته شدم
دلم می خواد دوباره شروع کنم از امید و امیدواری بنویسم
ولی هرچی فکر می کنم انگار این مشعل نیمه افروخته ذهنم کمتر یاری می دهد
شاید باید صبر کرد تا خودش بیاد(امید رو می گم)
نمی دونم شاید...