۹۳/۰۲/۳۱ - 20:57

«من تو خونمون، تو ساختمون یک نفر راه بره...یک نفر راه بره فقط... به زور می تونم حضور یک نفر دیگر رو تحمل کنم...و اون بدبختی حضور بنده رو تحمل کنه...(صدای خنده سهراب)

مصاحبه کننده: خوب آقای سپهری، می گفتید...نه والا جدی میگم. شما همه اش که نمی خواهید نقاشی کنید؟ به خدا جدی میگم! همش که مشغول نقاشی...

سهراب سپهری: خوب نه... بعضی وقتها هم کتاب می خونم، بعضی وقتها هم چیز می نویسم...آشپزی می کنم، ظرف شویی می کنم....

مصاحبه کننده: خوب، شما در این زندگی به این کیفیت احساس خلاء، احساس کمبود...نمی کنید؟

سهراب سپهری: اصلا! اصلا! هر چه تنها تر باشم، من احساس خرمی و خوشی و راحتی خودم را می کنم واقعا...»

۹۳/۰۲/۳۱ - 20:59

۹۳/۰۲/۳۱ - 22:12

خوبه که متنو نوشتی
برای شنیدن مصاحبه دقت زیادی میخواد

۹۳/۰۳/۰۳ - 16:25

من تا به حال نشنیده بودم، کلیپ جالبی بود

۹۳/۰۳/۰۳ - 20:40

عجب صدای خاصی داشت
حیف زود رفت، نه شعر ضبط شده ای، نه خوانش کتابی، هیچی

خدا میدونه چند نسل باید بگذره که یکی تقریباً در حد سهراب بیاد