رسم این شهر غریب است .........بیا برگردیم.
قصد این قوم فریب است ...........بیا برگردیم .
یک نفر بود که ما دل به نگاهش دادیم .
خنده اش سرد و عجیب است ........بیا برگردیم .
عشق بازیچه شهر است ولی در ده ما
دفتر عشق سفید است.................بیا برگردیم
----------------------------------
کودکی که لنگه کفشش را امواج از او گرفته بود؛ روی ساحل نوشت: دریا
"دزد" است
- مردی که از دریا ماهی گرفته بود روی ساحل نوشت: دریا سخاوتمندترین سفره
ی هستی است
- موج دریا آمد و جملات را با خود محو کرد و این پیام را به جا گذاشت:
برداشت دیگران در مورد خود را در وسعت خویش حل کنی