تربیت سیاسی

 

بسمه تعالی                                                       

                                                             تربیت: 

                                               *  رشد همه جانبه ی انسان  *

مثال باغبانی از لحظه ی کاشته شدن دانه تا به ثمر رساندن میوه ی درخت چه کارهایی که باید بکند

 

ر

                                                             سیاست:

 

منظور از "سیاست" ، مدیریت و تدابیر امور جامعه در مسیر زندگی معقول همراه با عزت و رفاه عمومی است.

 

                                       سیاست از نگاه اسلام بر دو گونه است:

                                                     پسندیده و ناپسند؛

 

آن سیاستی که در راه اجرای عدالت، ادای حقوق مردم و رعایت ارزشهای الهی به کار رود، پسندیده است 

آن سیاستی که در راه  ستم به مردم و  هر گونه  باطل  و  مفاسد به کار رود،  منفی و  ناپسندیده است.

 

                                                     تربیت سیاسی:

تربیت سیاسی" یعنی شکوفاسازی استعدادهای مدیریتی و سیاسی  فرد، همراه با پرورش ارزشهای دینی و 

وفرایندی فراگیر و عمومی است که به منظور تربیت شهروندان مسئول و وظیفه شناس و پرورش کارگزاران کاردان و

شایسته در اداره امور جامعه به تدریج اجرا میشود

 

                                               اهمیت تربیت سیاسی: "

 

تربیت سیاسی" مهم ترین نوع تربیت است که در تحقق اهداف مادی و معنوی جامعه نقش اساسی دارد، بی تردید

هر ملت و نظامی،  بر اساس اصول و معیارهای مورد قبول خود هدفهایی را تعقیب می کند و برای دستیابی به آنها،

برنامه ریزی ها و طرحهایی دارد که آشنایی مردم با آنها مهم است، تربیت سیاسی برای جوانان و نوجوانان از

اهمیت خاصی بر خوردار است زیرا که آنها سیاستمداران و کارگزاران آینده هستند.

 

                                                            هدف تربیت سیاسی:

 

کوشش کردن به دریافت نقش خود در جامعه به عنوان یک عضو سیاسی موثر و سازنده،

شناخت حکومت و همگامی با سازمانهای سیاسی برحق و قانونی،

رعایت حقوق و حدود و آزادی افراد در مرز قانون و شرع،

نظارت بر جریان سیاسی و حسن اجرای قوانین،

هدایت و تذکر و اخطار به سازمانها و دستگاه ها،

خودداری از پذیرش تحمیلی عقاید و افکار سیاسی و مقرراتی که در خلاف جریان اعتبار و مسیر تکامل انسان هستند،

سعی به داشتن سازمان، تشکل و تحزب براساس زمینه های فطری و غریزه،

آگاهی از فنون دفاع و درگیری برای مواردی که در آن حفظ شرف وانسانیت مطرح است

 

تربیت شهروندانی آگاه ، متعهد و مسئول است. به گونه ای که در قبال مسائل سیاسی _اجتماعی جامعه بی تفاوت نبوده و احساس وظیفه کنند.

پرورش کارگزاران در دو بعد علم و عمل مورد نظر است. 

هدف تربیت سیاسی  تربیت عموم مردم به خصوص سیاستمداران و زمامداران اندیشمند و محقق بر اساس معیارها و اصول اخلاق اسلامی است

 

                                                    قلمرو تربیت سیاسی:

تعیین دقیق قلمرو تربیت سیاسی و حوزه های آن بسیار مشکل است و نمی توان برای آن حد و مرزی قائل شد، زیرا که همه جنبه های زندگی انسان، اعم از فردی و اجتماعی با تریبت و سیاست مرتبط است.

 

 با وجود این شناخت مرزهای تربیت سیاسی به شناخت حوزه های تربیت و سیاست بستگی دارد و وجه مشترک آن دو، قلمرو تربیت سیاسی را تشکیل می دهد.

 

 تربیت دارای حوزه های وسیعی است که سراسر زندگی انسان را در بر می گیرد و از طرفی زندگی بشر با سیاست عجین است، پس تربیت و سیاست همه افراد وگروهها و طبقات را در بر می گیرد و مردم چه بخواهند و چه نخواهند تحت تاثیر آن دو هستند

 

                                                    عوامل تربیت سیاسی:

منظور از عامل تربیتی، عناصری است که در نگرشها، اندیشه و رفتار سیاسی فرد تاثیر میگذارد و در نتیجه، خط و مشی سیاسی او را تعیین می کند.

 

1- دین و ایمان به خدا: دین در مهار وکنترل قدرت و جلوگیری از فساد سیاسی و اداری نقش مهمی دارد.

 

2- خانواده: 

 

3- ارزشهای مورد قبول جامعه:هرگز سنت نیکویی را که پیشتازان به آن عمل نموده اند، مشکن. آن سنتی که موجب انس و الفت بین مردم گردیده و ملت بر اساس آن به زندگی شایسته ای دست یافته است

 

                                               روشهای تربیت سیاسی:

1- روش الگویی:  ارائه الگوی عملی است.

 

2- روش پند و اندرز: منابع دینی، قرآن و سخنان پیامبران و امامان معصوم پر از پند و اندرزهاست

 

3- روش نظارت و مراقبت:  حضرت علی(ع)به صورت مستقیم و غربیت سیاسی کار گزاران از راه نظارت و مراقبت برآن،  داشتند و در صورت مشاهده تخلف، متخلف را به سرعت مورد سرزنش قرار می داد و یا از کار برکنار می کرد.

4- روش تشویق و تنبیه:  انسان به گونه ای طبیعی از تشویق لذت برده و از تنبیه، روی گردان است. ساختار روانی انسان به گونه ای است که به کارهای نیک علاقه بیشتری پیدا کرده و انگیزه اش برای فعالیت بیشتر می گردد و تنبیه نیز عاملی است برای جلو گیری از کارهای ناپسند و یا انجام کارهای زشت.

5- توجه به رشد عقلانی:

الف: تفکر و تعقل؛

 

تفکر و احتیاط انسان را از لغزشها نگه می دارد.

 

هرکس فکرش طولانی تر باشد، بصیرت او نیکوتر است.

 

ب: دعوت به دانش و همنشینی با عالمان؛ 

 

ج: مشورت؛

د؛: تجربه اندوزی و استفاده از تجربه دیگران؛

 

تفکر، دانش اندوزی، مشورت و تجربه اندوزی

6- نشان دادن لغزشگاهها؛

7- بهره گیری از تاریخ؛