می میرم و تو پشیمان ولی چه سود؟
در بودنم که نبودی رفیق راه
یکعمر رنج کشیدم ، سکوت بود
همخانه با دل من ، خانه ام گواه
حالا عزیز من تو به راه خودت برو
می بینم آخر آنرا ،توئی و آه
تردید داری و باور نمیکنی
من مثل سلطنت و تو خیالِ شاه
در پشت سر همه افسوس و آه سرد
در روبروی تو گرگان راه و چاه
یع...
احمدیزدانی
تاریخ درج:
۹۵/۱۲/۰۳ - ۰۰:۲۴ 1 نظر , 576
بازدید