به خود رسیدن

به خود رسیدن

بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمیشود داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمیشود بی تو برای شاعری ، واژه خبر نمیشود بغض دوباره دیدنت ، هست و به در نمیشود فکر رسیدن به تو ، فکر رسیدن به من از تو به خود رسیده ام ، این که سفر نمیشود دلم اگر به دست تو ، به نیزه ای نشان شود برای زخم نیزه ات ، سینه سپر نمیشود صبوری و تحملت ، همیشه پشت شیشه ها پنجره جز به بغض تو ، ابری و تر نمیشود صبور خوب خانگی ، شریک زجه های من خنده خسته بودنم ، زنگ خطر نمیشود حادثه یکی شدن ، حادثه ای تازه نبود مردتو جزتو ازکسی، زیر و زبر نمیشود به فکر سر سپردنم ، به اعتماد شانه ات گریه بخشایش من، که بی ثمر نمیشود همیشگی ترین من ، لاله نازنین من بیا که جز به رنگ تو، دگر سحر نمیشود بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمیشود داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمیشود