کودک بمانــــــــــــــــــ...!

 

 

 

پا به پای کودکی هایم بیــــــــــــا

کفش هایت را به پا کن، تا به تا

 

 

قــاه قـــاه خنده ات را ساز کنــــــــــ !

باز هم با خنــــده ات اعجاز کنـــــــــ !

 

 

پا بکوب و لـــــج کن و راضی نشو

با کسی جز عشــــــقــــــــــــ... هم بازی نشو...!

 

 

 

بچـــــــه های کوچه را هم کن خبر

عاقــــــــلی را یک شب از یادت ببر

 

 

خاله بازی کن به رسم کودکیــــــــ

با همان چـــــــادر نماز پولکیـــــــــ

 

 

طعم چــــــــای و قوری گلدارمانــــــــ

لحظـــــــه های ناب بی تکرارمانــــــــ

 

 

 

مـــــــــــادری از جنس باران داشتیمــــــــ

در کنارش خواب آسان داشتیمـــــــ...

یا پـــــــدر اسطــــــــوره ی دنیای ما

قهــــــــــرمان باور زیبـــــــای ما...

قصــــــــــه های هرشب مادربزرگـــــــــ

ماجرای بزبز قنــــــدی و گرگـــــــــ

 

 

غصـــــــه هرگز فرصت جولان نداشتـــــــ

خنــــــــده های کودکی پایان نداشتـــــــ

 

 

هرکسی رنگ خودش، بی شیــــــله بود

ثروت هر بچــــــه

                                     ...قدری تیــــــــله بود!

 

 

 

ای شــــــــریک نان و گردو و پنیر!!

همکــــــــلاسی باز دستــــــم را بگیر...!

 

 

 

مثل تو دیگر کســــی یکــــــرنگ نیستـــــ

آن دل نازت برایم تنــــــگ نیستـــــ ؟

حال ما را از کســــی پرسیده ایــــــ ؟

مثل ما بال و پــــــــرت را چیده ایـــــــ ؟

 

 

حســــــرت پــــرواز داری در قفســـــ ؟

می کشی مشکل درین دنیا نفســـــ ؟

سادگی هایتــــــ برایت تنـــــگ نیستــــــ ؟

رنگ بی رنگیتـــــ اسیــــــر رنگ نیستـــــ ؟

رنگ دنیـــــایتــــ هنوزمـــــ آبی استـــــ ؟

آسمـــــان باورتـــــ مهتــــــابی استـــــ ؟

 .

.

.

هرکجـــــایی شعــــــر بارانــــــ را بخوانـــــــــ !

ســـاده باش و باز هم کــــــودک بمانـــــــــ !

 

 

 

باز بارانـــــــ با تــــــــرانه گــــــــریه کنـــــــــ !

کودکـــــــی تو! کودکانه گــــــریه کنــــــ !

.

.

.

ای رفیـــــــــقـــــــ روزهای گـــــــــرم و ســــرد

سادگی هایمــــــــــ ،

                                   به ســــــــویم بازگــــــــــرد...!

 

سادگی هایمـــــــــ ...!!