درباره من

خانم معاون محترم...

امروز در نهایت احترام پوست زیرابروهایم را محکم میکشی
و تک تک موهای ابروانم را میشماری
نکند اشتباها یکی از آن ها
بر حسب جو پاییز افتاده باشد...

بر اشتباهت پا میفشاری و میگویی
"دفعه آخرت باشد"

آری....

دفعه آخرت باشد که به مدرسه می آیی

دفعه آخرت باشد ایرانی هستی...

دفعه آخرت باشد مسلمان بودنت...

تویی که امروز یار دبیرستانی ام را
مجبور کردی تا با مایع دستشویی لبانش را بشوید
چون تو فکر کردی که صورتی لبانش طبیعی نیست....

در آخر هم در کمال حماقت میگویی
"یه چی زدی که اصن پاک نمیشه"

کاش به جای زیر ابروی من حواست به وظیفه ات بود
که دختران مدرسه ات زن نباشند...

که از وظایف دل چسب شوهر داری دیروزشان و عشق بازی دیشبشان با ما نگویند...

کاش حواست به پنکه سقفی خراب کلاس بود...

به آموزگارانی که باید بهشان آموزش داد...

آقای پلیس نمیدانم چه
که طول و عرض خیابان مدرسه مان را متر میکنی
و دید میزنی مرا از چاک مانتوام....

من و دوست پسرم
،اگر داشته باشم،
صدمتر جلوتر،در خانه اش،قرار میگذاریم...

شاید اگر تو در پارکی بودی
که برادرم را با چاقو کشتند،
بیشتر کارآمد بودی....

پارکی که پارتی میدان شهر شده است...

هیچ جای ایران من آباد نیست و چسبیده اید به ...

کاش میفهمیدی...

مدیر محترم

پول هد خریدن های من و این همه بچه
و پول دوا و درمان این همه موی لعنتی
اگر در صندوق مدرسه ات می افتاد
ما الان مدرسه مان آب سرد کن داشت...

ما الان مدرسه مان شبیه مدرسه بود...

ما حالمان به هم نمیخورد از پدر جد کسی که ...

اگر میفهمیدی....
 

درج شده در تاریخ ۹۱/۱۱/۱۸ ساعت 12:57

کاربران آنلاین (1)

ذبیح الله محمدی بردبری