ye mardi

 یه مردی به سن ِ من عاشق بشه
 با موهای جو گندمی رو به روت
 چقدر فرق داره نگاهش به عشق
 تو رو میرسونه به هر آرزوت

  با کهنه شراب مست تر میشه شد
 نگاه کن چقدر تجربست پُشت ِ من
 نمیبینی خامی و پوچی ازم
 فقط گُل می گیری تو از مشت ِ من

 خودم کمتر از تو نفس میکشم
 که سهم ِ هوامو ببخشم به تو
 تو حرف زیادی داری با خدا
 بگو تا خدامو ببخشم به تو
 ببین هر دفعه توی آغوشمی
 یه راز ِ مگو رو بگو میکنم
 بمیرم دوباره به دنیا بیام
 تو رو از خدا آرزو میکنم

 یه مردی به سن ِ من عاشق بشه
 به لمس ِ تن و بوسه دل بسته نیست
 اگه از زمین و زمان خسته شه
 همین که به تو میرسه خسته نیست

 به تنهایی عادت نده قلبتو
  نگو هرکی عاشق شده باخته
 همین عشقی که توو وجود ِ منه
 ازم آدم ِ بهتری ساخته

 خودم کمتر از تو نفس میکشم
 که سهم ِ هوامو ببخشم به تو
 تو حرف زیادی داری با خدا
 بگو تا خدامو ببخشم به تو
 ببین هر دفعه توی آغوشمی
  یه راز ِ مگو رو بگو میکنم
 بمیرم دوباره به دنیا بیام
 تو رو از خدا آرزو میکنم