به شادی نمی کشد یلدابدون رضا هرگز

دلم عاشق کسی نمی شود هر گز

برای کسی بارانی نمی شود هرگز

بهایی که دلم دارد خرج نمی کنم

برای کسی که شعار می دهد هرگز

دل ذلیل وعلیل را دخیل بسته ام اینجا

به دست غیرتو مداوا نمی شود هرگز

 آن دیوانه ی رنجور تیپا خورده ام آقا

 امین تر از اینجا پیدا نمی شود هرگز

ناز آهو چه خریدار داشت در باور تو آقا

می ترسم به پایت آهو هم نباشم هرگز

ترک خورده دلم وزمین گیر شده ام مولا

دست به الطفات نگیری نمی روم هرگز

از چارچوب  مشبک خانه پر کشیده  دلم

به کبوتران شیدای زائرت نمی رسم هرگز

اگر مرا درحسرت دیدارت هم بگذاری

جوهر چشمم به پات نمی خشکد هرگز

بلندترین شب سال به سوگت نشسته ام

 به شادی نمی کشد یلدابدون رضا هرگز