درباره من

بی تو، مهتابشبی، باز از آن کوچه گذشتم،





همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم،





شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم،






شدم آن عاشق دیوانه که بودم.





در نهانخانة جانم، گل یاد تو، درخشید







باغ صد خاطره خندید،






عطر صد خاطره پیچید:






یادم آم که شبی باهم از آن کوچه گذشتیم





پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم






ساعتی بر لب آن جوی نشستیم.







تو، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت.





من همه، محو تماشای نگاهت.




آسمان صاف و شب آرام





بخت خندان و زمان رام





نگسستم، نرمیدم.





رفت در ظلمت غم، آن شب و شبهای دگر هم،





نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم،





نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم ...





بی تو، اما، به چه حالی من از آن کوچه گذشتم!
 

درج شده در تاریخ ۹۲/۰۶/۱۰ ساعت 03:14

کاربران آنلاین (0)