ردیف

متن حدیث

ترجمه

1

قَالَ الحُسَینُ بنُ عَلِیٍّ ع لِأَصحَابِهِ قَبلَ أَن یُقتَلَ

حسین بن علی (علیهماالسلام) قبل از اینکه کشته شود به اصحابش فرمود:

2

إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ یَا بُنَیَّ إِنَّکَ سَــتُسَاقُ إِلَی العِرَاقِ

همانا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) (به من) فرمود: ای فرزندم! همانا تو به زودی به سوی عراق سوق داده خواهی شد.

3

وَ هِیَ أَرضٌ قَدِ التَقَی بِهَا النَّبِیُّونَ وَ أَوصِیَاءُ النَّبِیِّینَ

و آن زمینی است که انبیاء و اوصیای انبیاء با آن ملاقات کردند.

4

وَ هِیَ أَرضٌ تُدعَی عَمُورَا

و آن زمینی است که«عمورا»نامیده می‌‏شود.

5

وَ إِنَّکَ تُستَشهَدُ بِهَا وَ یُستَشهَدُ مَعَکَ جَمَاعَةٌ مِن أَصحَابِکَ لَا یَجِدُونَ‏ أَلَمَ مَسِّ الحَدِیدِ

و همانا تو و جماعتی از اصحاب تو در آنسرزمین شهید خواهی شدکه (آنان) درد آهن (نیزه و شمشیر) را حس نمی‏‌کنند.

6

وَ تَلَا  قُلنا یا نارُکُونی ‏بَرداً وَ سَلاماً عَلی ‏إِبراهیمَ تَکُونُ الحَربُ عَلَیکَ وَ عَلَیهِم بَرداً وَ سَلَاماً

سپس این آیه را تلاوت فرمود:«گفتیم: ای آتش! سرد و سلامت باشد بر ابراهیم»، جنگ برای تو و بر اینان (همراهانت) سرد و سلامت خواهد شد.

7

فَأَبشِرُوا فَوَ اللَّهِ لَئِن قَتَلُونَا فَإِنَّا نَرِدُ عَلَی نَبِیِّنَا

سپس (امام حسین به اصحاب خود فرمود:)بشارت باد بر شما. به خدا سوگند، اگرچه (دشمنان) ما را می‏‌کشند، ولی ما بر پیامبرمان(صلی الله علیه و آله و سلم) وارد می‌‏شویم.

8

ثُمَّ أَمکُثُ مَا شَاءَ اللَّهُ

سپس من به قدری که خدا بخواهد مکث خواهم کرد!

9

فَأَکُونُ أَوَّلَ مَن تَنشَقُّ عَنهُ الأَرضُ

سپس اول کسی خواهم بود که زمین برایش شکافته می‌‏شود.

10

فَأَخرُجُ خَرجَةً یُوَافِقُ ذَلِکَ خَرجَةَ أَمِیرِ المُؤمِنِینَ ع وَ قِیَامَ قَائِمِنَا وَ حَیَاةَ رَسُولِ اللَّهِ ص

و خارج خواهم شد (خروج خواهم کرد)، خارج شدنی که موافق آن خارج شدن امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) و قیام قائم ما و حیات رسول‏‌الله (صلی الله علیه و آله و سلم) است.

11

ثُمَّ لَیَنزِلَنَّ عَلَیَّ وَفدٌ مِنَ السَّمَاءِ مِن عِندِ اللَّهِ لَم یَنزِلُوا إِلَی الأَرضِ قَطُّ

سپس افرادی از آسمان که نزد خدایند بر من نازل می‏‌شوند در حالی که هرگز به سوی زمین نازل نشده‌‏اند.

12

وَ لَیَنزِلَنَّ إِلَیَ‏ جَبرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ إِسرَافِیلُ وَ جُنُودٌ مِنَ المَلَائِکَةِ

و جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و لشکریانی از ملائکه بر من نازل خواهند شد.

13

وَ لَیَنزِلَنَّ مُحَمَّدٌ وَ عَلِیٌّ وَ أَنَا وَ أَخِی وَ جَمِیعُ مَن مَنَّ اللَّهُ عَلَیهِ فِی حَمُولَاتٍ مِن حَمُولَاتِ الرَّبِّجِمَالٍ مِن نُورٍ لَم یَرکَبهَا مَخلُوقٌ

حضرت محمّد و علی و من و برادرم و همۀ آن کسانی که خدا بر آنان منت نهاده،درحمل‌‏کنندگانی از حاملان پروردگار نازل می‏‌شویم، شترانی از نور که تاکنون احدی از خلایق بر آنها سوار نشده‏‌اند.

14

ثُمَّ لَیَهُزَّنَّ مُحَمَّدٌ ص لِوَاءَهُ وَ لَیَدفَعُهُ إِلَی قَائِمِنَا مَعَ سَیفِهِ

بعد از این، حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله و سلم) پرچم خود را به اهتزاز درمی‌‏آورد و آن را به همراه شمشیرش به قائم مامی‏‌دهد.

15

ثُمَّ إِنَّا نَمکُثُ مِن بَعدِ ذَلِکَ مَا شَاءَ اللَّهُ

سپس ما بعد از آن، مدتی که خدا بخواهد مکث می‏‌کنیم.

16

ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ یُخرِجُ مِن مَسجِدِ الکُوفَةِ عَیناً مِن دُهنٍ وَ عَیناً مِن مَاءٍ وَ عَیناً مِن لَبَنٍ

بعد آن، همانا خداوند از مسجد کوفه چشمه‏ای از روغن و چشمه‏ای از آب و چشمه‌‏ای از شیر خارج می‌‏کند.

17

ثُمَّ إِنَّ أَمِیرَ المُؤمِنِینَ یَدفَعُ إِلَیَّ سَیفَ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ یَبعَثُنِی إِلَی المَشرِقِ وَ المَغرِبِ

همانا بعد از آن، امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) شمشیر رسول خدا را به من می‏‌دهد، و مرا به سوی مشرق و مغرب زمین (تجهیز و) روانه می‌‏کند.

18

فَلَا آتِی عَلَی عَدُوٍّ لِلَّهِ إِلَّا أَهرَقتُ دَمَهُ وَ لَا أَدَعُ صَنَماً إِلَّا أَحرَقتُهُ

پس من به هیچ یک از دشمنان خدا بر نمی‌‏خورم مگر اینکه خون او را می‏‌ریزم،و هیچ بتی را نمی‏‌بینم مگر اینکه آن را می‌‏سوزانم.

19

حَتَّی أَقَعَ إِلَی الهِندِ فَأَفتَحَهَا

تا اینکه به هند می‏‌رسم و آن را فتح می‏‌کنم.

20

وَ إِنَّ دَانِیَالَ وَ یُوشَعَ یَخرُجَانِ إِلَی أَمِیرِ المُؤمِنِینَ ع یَقُولَانِ‏ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ

و همانا دانیال و یوشع خارج می‏‌شوند و به امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) عرضه می‏‌دارند که خدا و رسول او راست گفته‌‏اند.

21

وَ یَبعَثُ مَعَهُمَا إِلَی البَصرَةِ سَبعِینَ رَجُلًا فَیَقتُلُونَ مُقَاتِلِیهِم

سپس ایشان با تعداد هفتاد مرد بسوی بصره می‌روند و دشمنان خود را می‌‏کشند.

22

وَ یَبعَثُ بَعثاً إِلَی الرُّومِ فَیَفتَحُ اللَّهُ لَهُم

و گروهی به سوی روم اعزام می‏‌شوند و خداوند پیروزی رانصیب آنان می‏‌کند.

23

ثُمَّ لَأَقتُلَنَّ کُلَّ دَابَّةٍ حَرَّمَ اللَّهُ لَحمَهَا حَتَّی لَا یَکُونَ عَلَی وَجهِ الأَرضِ إِلَّا الطَّیِّبُ

سپس، من هر جنبنده‌‏ای را که خدا گوشت آن را حرام کرده می‏‌کشم تا اینکه در روی زمین غیر از گوشت طیّب چیزی نباشد.

24

وَ أَعرِضُ عَلَی الیَهُودِ وَ النَّصَارَی وَ سَائِرِ المِلَلِ وَ لَأُخَیِّرَنَّهُم بَینَ الإِسلَامِ وَ السَّیفِ فَمَن أَسلَمَ مَنَنتُ عَلَیهِ وَ مَن کَرِهَ الإِسلَامَ أَهرَقَ اللَّهُ دَمَهُ

من بر یهود و نصارا و سایر ملل اسلام را عرضه می‌‏دارم، و آنان را بین اسلام و شمشیر مخیر می‏‌گذارم؛پس هر کس اسلام بیاورد، منت بر او می‏‌گذارم، و هر کس از اسلام کراهت داشته باشد خدا خون او را خواهد ریخت.

25

وَ لَا یَبقَی رَجُلٌ مِن شِیعَتِنَا إِلَّا أَنزَلَ اللَّهُ إِلَیهِ مَلَکاً یَمسَحُ عَن وَجهِهِ التُّرَابَ وَ یُعَرِّفُهُ أَزوَاجَهُ وَ مَنزِلَتَهُ فِی الجَنَّةِ

هیچ مردی از شیعیان ما روی زمین باقی نخواهد بود، مگر اینکه خداوند مَلَکی را به سوی او نازل می‌‏کند تا خاک را از روی او کنار زند،و همسرانش و مقامش را در بهشت به وی بنمایاند.

26

وَ لَا یَبقَی عَلَی وَجهِ الأَرضِ أَعمَی وَ لَا مُقعَدٌ وَ لَا مُبتَلًی إِلَّا کَشَفَ اللَّهُ عَنهُ بَلَاءَهُ بِنَا أَهلَ البَیتِ

در روی زمین شخص نابینا و زمین‏‌گیر و مبتلائی نخواهد بود مگر اینکه خداوند به وسیلۀ ما اهل‌‏بیت بلا را از او برطرف می‏‌کند.

27

وَ لَیُنزِلَنَّالبَرَکَةَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَی الأَرضِ حَتَّی إِنَّ الشَّجَرَةَ لَتُقصَفُ بِمَا یَزِیدُ اللَّهُ فِیهَا مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتَأکُلُنَّ ثَمَرَةَ الشِّتَاءِ فِی الصَّیفِ وَ ثَمَرَةَ الصَّیفِ فِی الشِّتَاءِ

و به قدری برکت از آسمان به سوی زمین نازل می‌‏شود که شاخه درخت از زیادی میوه می‏‌شکند! میوه زمستانی در تابستان و میوه تابستانی در زمستان خورده می‏‌شود.

28

وَ ذَلِکَ قَولُهُ عَزَّ وَ جَلَ‏وَلَوأَنَّأَهلَالقُری‏آمَنُوا وَاتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَیهِم بَرَکاتٍ منَ السَّماءِ وَالأَرضِ وَلکِن کَذَّبُوا فَأَخَذناهُم بِما کانُوا یَکسِبُونَ.

و این است معنای سخن خداوند عزوجل که ‌: «اگر اهل کتاب ایمان می‌‏آوردند و تقوا پیشه می‏‌کردند، ما به یقین برکاتی از آسمان و زمین برای آنان قرار می‏‌دادیم، ولی اینان تکذیب کردند و ما آنان را به واسطۀ آنچه کسب کردند مؤاخذه کردیم.»

29

ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ لَیَهَبُ لِشِیعَتِنَا کَرَامَةً لَا یَخفَی عَلَیهِم شَی‏ءٌ فِی الأَرضِ وَ مَا کَانَ فِیهَا

سپس خداوند کرامتی را برای شیعیان ما عطا می‏‌کند که چیزی در زمین و آنچه در آن هست بر آنان پنهان نخواهد بود.

30

حَتَّی إِنَّ الرَّجُلَ مِنهُم یُرِیدُ أَن یَعلَمَ عِلمَ أَهلِ بَیتِهِ فَیُخبِرَهُم بِعِلمِ مَا یَعمَلُونَ.

تا اینکه مردی از میان اینها اراده کند که دانشی از اهل‌بیت خود بداند، آنان را با علم به آنچه انجام می‌‏دهند، آگاه می‌‏سازد.