دسرهای فرنگی؛ از ماهواره تا سفره ایرانی ها

این که فکر کنیم بازار مصرف مواد غذایی همیشه بر اساس نیاز شکل می‌گیرد، اشتباه است. بخشی از نیازهای مصرفی را تبلیغات و رسانه‌ها تعیین می‌کنند و بخش دیگری توسط آشنایی با الگوی غذایی محله‌ها و کشورها و ورود سبک‌ها و غذاهای جدید به بازار شکل می‌گیرند. از وقتی پای رسانه‌های جدید به خانه‌ها باز شد، آشنایی با سبک زندگی، خوراک، اندیشه و سایر آنچه در جهان بیرون از ما می‌گذشت آغاز شد. هرچند برای شکل‌گیری نیازهای جدید عوامل دیگری هم دخیل هستند. البته گروهی هستند که به آن می‌گویند نیاز کاذب. ولی نامش هرچه باشد، این نیازها به وجود می‌آید، سبک و الگوی جدیدی ایجاد می‌کند، گاهی تغییر ماهیت می‌دهد و بومی می‌شود و در نهایت جای خود را باز می‌کند. البته اینکه یک محصول جدید بتواند برای سال‌های طولانی ماندگار شود بحث دیگری است.

پریسا امام وردیلو:

بفرمایید شام را همه می‌شناسیم؛ چه طرفدار آن باشیم چه منتقد اما در اینکه سبک غذایی جدیدی را مد کرده شکی نیست. معمولا ایرانیان با دقت روند برنامه را در معرفی محصولات غذایی که با ذائقه ایرانی نیز هماهنگ باشند دنبال و آن را به سبد مصرف خود اضافه می‌کنند. اغلب آنچه از راه بفرمایید شام و از طریق قنادی‌ها و سوپرمارکت‌ها به سبد ایرانیان راه پیدا کرد، دسرهای مورد استفاده در این برنامه بود. البته در سفره معمولی اغلب خانواده‌ها پیش‌غذا و دسر جایی ندارد و معمولا این غذای اصلی است که با انواع سبزی خوردن، ترشیجات، ماست یا سالاد صرف می‌شود. به همین دلیل بیشتر آنچه به عنوان دسر در این برنامه معرفی شد، به عنوان میان‌وعده به سبد مصرف خانواده ایرانی وارد شد. 
علاوه بر اینها تمایل به مصرف غذاهای آماده، تولیدکنندگان ایرانی را واداشت تا فورا دست به‌کار شوند و با تمایل جدیدی که در جامعه به وجود آمده دستی به سر و روی کسب و کار خود بکشند و محصولاتی را که ذائقه عمومی به آنها علاقه پیدا کرده را به بازار مصرف عرضه کنند. تا از این طریق رکود سایر تولیدات خود را جبران کنند یا اگر به فکر بازارهای جدید هستند فورا از فرصت پیش آمده استفاده کنند و حداقل برای مدتی در سبد خانواده‌ها حضور پررنگی داشته باشند. البته اینکه کسی فورا به گرایش عمومی تازه ایجاد شده پی ببرد و از بازار بکر آن نهایت استفاده را بکند، تیزهوشی خاصی می‌طلبد. حتی اگر عمر این کسب و کار کوتاه باشد و تب بازار آن فورا فروکش کند. سه مدل از انواع دسرهای مورد استفاده در این برنامه که با اقبال خوبی روبرو شدند از انواع ترکیبات بستنی و شکلات هستند. 

بستنی بیسکوپیچ
این بستنی شکلاتی در نانی ترد پیچیده و لوله شده است و تولید آن در ایران در انحصار شرکت بستنی روز است. یکی از کارشناسان فروش این شرکت به کسب و کار می‌گوید که این بستنی نزدیک به هفت سال است که توسط شرکت مذکور تولید می‌شود و مدتی است که پرفروش‌ترین محصول این شرکت در میان حدود ۱۰ نوع بستنی دیگر است و با این حال که اخیرا انواع جدیدی از بستنی توسط این شرکت وارد بازار شده است اما همچنان استقبال از بیسکوپیچ بسیار خوب است. همچنین این محصول به عراق نیز صادر می‌شود و درحال حاضر قیمت آن در ایران ۱۰۰۰ تومان است که نسبت به حدود دو سال پیش سه برابر شده و البته اندامش هم نحیف‌‌تر. کارشناس فروش این شرکت گفت که از اعلام میزان تولید و فروش روزانه این محصول معذور است اما یک سوپرمارکت‌دار اعلام کرد که یک جعبه ۴۰ عددی آن در دو روز تمام می‌شود. 

تیرامیسو
این دسر به جز چند قنادی محدود در جایی پیدا نمی‌شد ولی حالا تقریبا تمام قنادی‌ها و سوپرمارکت‌ها آن را به محصولات خود اضافه کرده‌اند. دسر تیرامیسو غالبا به صورت دستی تهیه می‌شود. قنادی‌ها خودشان آن را تهیه می‌کنند اما آنچه در سوپرمارکت‌ها عرضه می‌شود فاقد هرگونه شناسه معتبر است و فقط بسته‌بندی بهداشتی دارد. مدیر یکی از قنادی‌های پرمشتری در گیشا به «کسب و کار» می‌گوید که در روز حدود ۳۵ تا ۴۰ کیلو تیرامیسو می‌آوریم که تا غروب تمام می‌شود. هر لیوان آن با توجه به وزن ۳ تا ۴ هزار تومان قیمت دارد که نصف آن سود خالص است و در چهار طعم اصلی نسکافه‌ای، شکلاتی، وانیلی و میوه‌ای که عموما توت فرنگی است عرضه می‌شود اما نوع شکلاتی آن پرطرفدارتر است و در یک سال اخیر تیرامیسو بسیار پرمشتری شده است. 
با توجه به گفته‌های این قناد یک قنادی در روز حدود ۱۲۰ تا۱۶۰ هزار تومان فقط از فروش دسر تیرامیسو سود دارد که ماهانه ۴ تا ۵ میلیون تومان است. درحال حاضر تیرامیسو پرسودترین نوع دسر موجود در قنادی‌هاست. حمید صاحب یک سوپرمارکت بزرگ در پونک است. او نیز می‌گوید که در روز حدود ۲۰ عدد از این دسر می‌فروشد و قیمت هر لیوان نیز ۴ هزار تومان است که در ماه می‌شود ۲میلیون و ۴۰۰ هزار تومان که البته بخشی از آن سود است. این دسر در صورتی که در قنادی تهیه شده و به فروش برسد و واسطه نداشته باشد بسیار پرسودتر است. 

پلمبیر و کیک پنیر
این دو نوع دسر هم عموما به صورت شیرینی میان‌وعده‌ای مصرف می‌شوند. به نظر می‌رسد این دو نوع دسر در برابر تیرامیسو چندان شانسی ندارند. لیوان‌های پلمبیر چشم‌نوازتر از سایر دسرها هستند اما چندان شناخته شده نیستند. ولی کیک پنیر از انواع خوشمزه شیرینی‌جات است که با وجود جایگاه خوبی که در ذائقه مردم دارد اما هرگز به عنوان دسر استفاده نمی‌شود.