لطفا جاوا اسکریپت را فعال نمایید
Play Video
Foreground
---
White
Black
Red
Green
Blue
Yellow
Magenta
Cyan
---
Opaque
Semi-Opaque
Background
---
White
Black
Red
Green
Blue
Yellow
Magenta
Cyan
---
Opaque
Semi-Transparent
Transparent
Window
---
White
Black
Red
Green
Blue
Yellow
Magenta
Cyan
---
Opaque
Semi-Transparent
Transparent
Font Size
50%
75%
100%
125%
150%
175%
200%
300%
400%
Text Edge Style
None
Raised
Depressed
Uniform
Dropshadow
Font Family
Default
Monospace Serif
Proportional Serif
Monospace Sans-Serif
Proportional Sans-Serif
Casual
Script
Small Caps
Defaults
Done
این عکس و که دیدم دلم جون گرفت با خودم گفتم برای ادامه زندگی چقدر میشه تلاش کرد و امیدوار بود اصلاً ته همه شکست ها و سختی ها هم که باشی بازم یه روزنه امیدی هست کویر که باشی میفهمی بارون یعنی چی زمستون رو اگه لمس کردی بهار بهت مزه میده قبول کردم که ما آدما اندازه حرفا و آرزو هامون نه بزرگی میکنیم نه خطر و نه تلاش به عکس دقت کنین حس کردم لاله ممکنه واسه رسیدن به آب از ریشش جدا بشه ولی دست از تلاش برنداره یه جای کارش میلنگه دلش پی هدفه اما پای رفتنش اسیر واسه رسیدن نباید دل بست باید دل کند هدفش آبه و زندگی... اما دلبسته و اسیر گلدون لازمه بدست آوردن از دست دادنه همه به امید زنده هستند و حتما به کویر دلها بارون میباره جالب کار ما آدما اینه که تمام تلاشمون رو میکنیم و درست موقع گرفتن نتیجه از فشار ی که متحمل شدیم فرار میکنیم و وقتی نتیجه تلاشمون رو تو دستای دیگران دیدیم حسرت میخوریم
متاسفم که ،
آنچه هستم را
مدیون انسانهای خوب زندگیم نیستم
بلکه بدهکار انسان نماهائی هستم که
«چگونه نبودن» را به من آموختنـــــد