شعر مثنوی میانالی.(مخصوص دلشکسته ها)

سلام بر دوستان.شعر زیر نوشته ی خودمه امیدوارم خوشتون بیاد.

تقدیم ب تمامی دلشکسته ها

                              طبیعت و عاشقی

آرزو کردم میان مه تنهای تنها                 روحم نزد خدا پیکرم طعمه گرگها

غبار صبحگاهی امد مرا در بر گرفت            چشمانم دگر چیزی ندید دلم آرام گرفت

در خاموشی به مه گفتم حرفای دلم را            ز من نیز پر تر گفت حرفای دلش را

گویا او هم عاشق شده بود                          عاشق از بحر شقایق شده بود

پرسید از شقایقم خبر داری؟؟                      سکوت کردم!!!با دگری رفته بود قایق سواری

بغض گلویش را گرفت وای از دلش                  همه جا را شبنم گرفت از گریه اش

    خواستم بگویم دردم را به خورشید                  تاب دردم را نداشت یکدفه جوشید

دور از باورم شد دگر دنیا و دریا                         امید آخرم شد فقط صحرا و صحرا

سروده ی: Hossein pezeshki