به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم،سوره «قدر» در مکّه نازل شده و همانند دیگر سورههای مکّی، آیاتش کوتاه و موزون است.
این سوره با اشاره به نزول قرآن در شب قدر آغاز و با بیان اهمیّت شب قدر نزد خداوند و برتری آن بر هزار ماه ادامه مییابد و با سلام و درود الهی در آن شب پایان میپذیرد.
روایات متعدّدی در فضیلت تلاوت این سوره بعد از سوره حمد در نماز وارد شده است و به کسی که آن را در نماز واجب بخواند خطاب میشود: «غفر اللّه لک ما مضی فاستأنف العمل؛ خداوند گذشته تو را بخشید، از نو آغاز کن».( وسائل الشیعه، ج 6، ص 79)
امام رضا علیهالسلام فرمود: کسی که در زیارت قبور مؤمنین، سوره قدر را هفت مرتبه بخواند، خداوند آن مردگان و کسی که این سوره را تلاوت کرده است، میآمرزد.(تفسیر نورالثقلین)
بر اساس نظر مفسّران، قرآن دو بار نازل شده است. یکبار به صورت یکپارچه در شب قدر که این سوره به آن اشاره دارد و بار دیگر به صورت تدریجی در مدت 23 سال دوره رسالت پیامبر. تعبیرات قرآن نیز درباره نزول این کتاب آسمانی دو گونه است؛ برخی با واژه «انزلنا» از ریشه اِنزال به معنای نزول دفعی آمده و برخی دیگر با واژه «نزّلنا» از ریشه تَنزیل به معنای نزول تدریجی آمده است.
از انضمام آیه «انّا انزلناه فی لیلة القدر» با آیه «شهر رمضان الّذی انزل فیه القرآن» معلوم میشود که شب قدر در ماه رمضان است، امّا اینکه کدام یک از شبهای ماه رمضان است، در قرآن چیزی بر آن دلالت ندارد و در روایات نیز به صورت مردّد میان یکی از سه شب آمده است. چنانکه از امام صادق علیهالسلام در مورد شب قدر پرسیدند و آن حضرت فرمود: در شب نوزدهم، بیستویکم و بیستوسوم رمضان جستجویش کن.
البته معروف میان اهل سنّت آن است که شب بیست و هفتم رمضان، شب قدر است.
برگرفته از تفسیر «نور» حجتالاسلام محسن قرائتی
منبع:فارس
انتهای پیام/