تـــقدیم به اهــــل دل ها

نامهربونی نمی دونم می دونی که عشقت مارو کشته

زیر نگاهت دو تا چشم سیاهت مثل آلو درشته

رحمی نداری بر رنج و دردم ، آخر مگه من با تو چه کردم

اینقدر چرا لج می کنی ،هی چشماتو کج می کنی

ترک منو کردی چرا ، رفتی تو از پیشم چرا

ای لامروت نکن مارو اذیت ، دیگه طاقت ندارم

پیش رقیبون سیه کردی عزیزم ، مارو با روزگارم

از اول یار من بودی و این آخر ولم کردی

نمی دونی از این کارت ، چه خونی بر دلم کردی

به من نارو زدی باشه، ولی باز از تو ممنونم

من دیوانه رو هوشیار کردی ، عاقلم کردی

موندم تو دنیا ، عزیز تنهای تنها ، خوراکم آه و درد

از غصه و غم مامان گفت، رنگ و رویم مثل زرچوبه زرد

یادم نمیره اون شب تو کافه ، کردی با عشوه مارو کلافه

هی با فتی لاس می زدی ، چشمک به عباس می زدی

حرف هایی از عشق و وفا ، هرچه دلت خواست می زدی

ای لامروت نکن مارو اذیت ، دیگه طاقت ندارم

پیش رقیبون سیه کردی عزیزم ، مارو با روزگارم