من که ادعانکردم!

من که ادعانکردم!
نمیگم خطانکردم،من که ادعانکردم
همه گفتن بی وفایی،من که اعتنانکردم
عازم سفرشدی تو،من دلم میخواست بمونی
واسه موندن تواما،به خدادعانکردم
واسه توکلی نوشتم،که یه جوری مبتلاشی
تقصیرمنه که آخر،تورومبتلانکردم
توی کوچه ی رفاقت،یه سلام جواب ندادم
تودلم تویی واونو،باکسی آشنانکردم
می دونم دوسم نداری،حتی قدیه قناری
اماعاشقم هنوزم،بدون اشتباه نکردم
ماجایی قرارنداشتیم،جزتوکوچه های رویا
این دفعه تواومدی،من به قراروفانکردم
زیردین نازچشمات،عمریه دارم میسوزم
تاخاکستری نشه دل،دینموادانکردم
اومدن واسه نصیحت،به بهانه ی یه صحبت
عمرشون کلی تلف شد،چون تورورهانکردم
راه آسمون که بسته س،گرچه قلبامون شکسته س
تابه حال اینقدرخدارو،اینجوری صدانکردم
تومنوگذاشتی رفتی،خواستی من دیوونه ترشم
باورت نمیشه شاید،آخه جون فدانکردم
نامه های عاشقونه،بانشونه بی نشونه
اماازکسای دیگه س،پس اونارووانکردم
یادته عکستودادی،بذارم توقاب قلبم؟
بعدازاون روزدیگه هرگز،به کسی نگانکردم
تواون روزی که رفتی،نه،تورفتی که ببینی
تاقیامت هم تورو،من ازخودم جدانکردم
مریم حیدرزادهL