سلام به پول!
خوبی؟ چطوری؟ میخوام باهات درد و دل کنم. بیا از اول اولش شروع کنیم.
یادت میاد اجداد من اجداد تو رو که اول یه تیکه فلز بود بعدا شدن طلا و نقره بوجود اوردن یادته؟
جالبه نه؟ این ما انسان ها بودیم که تو رو به وجود آوردیم.
به وجودت آوردیم تا مبادلات ما آسون شه. زندگی راحت شه! هی! هی!
حالا بیا برگردیم به دوره خودمون.
ای پول ای اسکناس! منه انسان تو رو بوجود آوردم. من به تو شکل و شمایل دادم. من به تو شخصیت بخشیدم. اما حالا چی شده؟!!!
این تویی که منو بوجود می آری! تویی که شکل و شمایلم و تیپ منو می سازی!
این تویی که به من شخصیت میدی!
هر کی تو رو داره همه چی داره! احترام ، شخصیت، هوش، معرفت، خونه، آسایش، آرامش، ماشین، مدرک، قدرت، منزلت، هویت و ... !
همه اینها بواسطه تو هستش! مسخره هست نه؟!!!!
حتی با داشتن تو میشه یه آدم رو داشت یا از بین برد!!! حتی برای ازدواج تو رکن اصلی هستی!!!
میشه آدما رو خرید و فروخت! حتی با تو میشه آخرت خودمونو بخریم!!! باورت میشه؟!!! تو چقدر با ارزشی؟!!!
این همه آدم رو کره خاکی زنده هستند تا تو رو داشته باشن!!! اگه تو نباشی همه از گرسنگی میمیرن!!! همه گریون میشن!!! همه تو تاریکی زندگی میکنن!!!
میدونستی اینجا روی زمین تو خدایی شاید حتی بالاتر از این حرفا!!! شاید اون دنیا هم تو خدا باشی!!!
کفر گفتم؟؟!!! اما نه!!!
بواسطه تو همه شدن گرگ. در حال دریدن هم هستن! هیشکی نمیگه اونی که داره از کنارم میگذره انسانه! هیشکی فکر این نیست که به حال دیگران چی میگذره! همه سعی دارن خودشونو بکشن بالا!
کلماتی چون عدالت، احسان، عشق شدن واژه های دست نیافتنی! شدن یک فرشته!
حتی با تو میشه عشق!!! که در معنای حقیقی محقق بشه رو به آسونی از بین برد!
میدونی این واژه ها فراتر از اینهاست! حتی نمیتونی تصورش کنی که چقدر قدرتمنده!اما تو خیلی زورت بیشتر از اینهاست!! میدونستی؟!!!
دفاعیه پول:
سلام. خوبم مرسی. دوست عزیز من تمام حرفات رو خوندم. حالا بذار من بگم! درسته که شما انسان ها منو ساختین. میخوام با یک جمله جواب تمام سوالاتت رو بدم!
من توسط کی اداره میشم؟!!! آیا من از خودم اراده دارم؟!!! آیا من میتونم برای خودم تصمیم بگیرم؟؟ آیا من قدرت عقل و تفکر دارم؟؟ من فقط یک وسیلم!!!
این شما انسان هایید که نمیدونید از من چطور استفاده کنید! با من میشه شکم یه فقیر رو سیر کرد یا اینکه گلوله خرید و سینه همون فقیر رو شکافت!! آیا در این موقعیت من توانایی تصمیم گیری دارم که انتخاب کنم که گلوله بشم یا یه تیکه نون؟؟؟!!
ای تو که خودت رو وارث زمین میدونی و به عقلت افتخار میکنی و افتخار میکنی که همه چی مسخر و رام شده ی توست باید بین بد و خوب بودن یکی رو انتخاب کنی!!
کی گفته که من جای خدا هستم! شما خودتون اینقدر احمقین که منو خدا کردین!وگرنه من یه تیکه کاغذ بیشتر نیستم!
این شمایین که عرصه رو به خودتون تنگ کردین!
وگرنه من کجا و احترام و عشق و احسان کجا!!!!
من حقیر تر از اینم که با این مفاهیم مقایسه بشم!
کافیه که به خودتون مراجعه کنین!!! اون موقع متوجه میشین که کی مقصره!
خب دوستان نظر شما چیه؟؟؟؟؟