هیس....

هیس

گاهی آدمها...

بعضی وقت ها...

بدون هیچ صدایی...

در خاطراتشان...

می میرند!...

ساکت می شوند...

و دیگران هم بی خیال می گویند : همیشه

ساکت است

مثل دیواری شدم لبریز از حرف

اما چه کنم که دیگران دیوار را به صامت بودن

می شناسند

آری...

گاهی دیوار ها می ریزند

روی سر خودشان!