فقط یک دقیقه...

به مهربانی یک دوست از تو می گویم ...

فقط بمان و سکوت کن!

تو را قسم به فرشتگان، به خدا...

بمان!

همین یک روز را ...

همین یک لحظه...

همین یک آه...

بمان!

 بگذار زندگیم رنگ آرامش بگیرد...

بگذار روزهایم آبی شود...

بگذار اشک هایم برای بودنت ریخته شود...

بمان!

بمان که واژه هایم تو را طلب می کنند...

بمان که کلماتم تشنه تو هستند...

بمان!

فقط بمان با من

فقط یک دقیقه...

فقط یک دقیقه به خاطر کسی که سال هاست زنده است اما زندگی نمی کند...

فقط یک دقیقه به خاطر امیدهایی که به نا امیدی مبدل شد...

فقط یک دقیقه به خاطر ستاره ی کوچکی که همیشه در آسمان تنها ماند...

فقط یک دقیقه به خاطر همه ی سال هایی که زندگی ام...

فقط یک دقیقه به خاطر شب هایی که با عشق بود...

فقط یک دقیقه به خاطر چشمانی که همیشه بارانی ماندند...

فقط یک دقیقه به خاطر سال ها آرامش بدست آمده ام..

فقط یک دقیقه به احترام دفتری که فقط برای نوشتن دردها گشوده شد...

فقط یک دقیقه به خاطر حرف های نگفته ام...

فقط یک دقیقه برای دلم...

فقط یک دقیقه برای تمام لحظه های عمرم...

فقط یک دقیقه برای گوشی که همیشه شنوا بود ...

فقط یک دقیقه به احترام یه قلب ترک خورده...

فقط یک دقیقه به خاطر همه ی لحظات من...

فقط یک دقیقه به احترام تمام لحظه هایی که منتظرت بودم...

فقط یک دقیقه...