هم چو من....

همچو من عاشق کجا پیدا کنی

کی توانی چون منی شیدا کنی

من کجا پیدا کنم همچون تویی

شهره شهری که صد غوغا کنی

دل به هم دادیم و رفتیم راه عشق

مست و مسرورم مرا شیدا کنی

عشق لیلی خلق مجنونی نمود

شمس خود را راهی صحرا کنی

در نظر گاهی در آیی همچو ماه

نور افشانی بر این شب ها کنی

پیش آی بر منزل معشوق خویش

تا کجا امروز و فرداها کنی

من دلم تنگ است و جانم در عذاب

ختم آخر کی بر این بلوا کنی

صبر بر من تو روا داری ولی

این شکیبایی چرا با ما کنی