پریدن از روی آتش چگونه عملی است

و اذا قیل لهم تعالو الی ما انزل الله و الی الرسول قالو حسبنا ما وجد نا علیه اباعنا اولو کان اباعهم لا یعلمون شیئا ولا یهتدون-1

و هنگامی که به آنها گفته شود به سوی آنچه خدا نازل کرده و به سوی پیامبر بیایید می گویند آنچه را از پدران خود یافته ایم مارا بس است .آیا جز این است که پدران آنها چیزی نمی دانستند و هدایت نیافته بودند؟

از موضوعاتی که در زمان جاهلیت به شدت رایج بود و به همین دلیل در آیات مختلفی ازقران منعکس است مسئله افتخار به نیاکان و احترام بی قید و شرط و تا سر حد پرستش در برابر آنان و افکار و عادات و رسوم آن ها بود ، این  موضوع اختصاصی به جاهلیت نداشت امروز هم در میان بسیاری از ملت ها هم وجود دارد و شاید یکی از عامل های اصلی انتقال خرافات از نسلی به نسل دیگر محسوب می شود .

گویا مرگ یک نوع قداست و مصونیت برای گذشته گان ایجاد می کند و آن هارا در هاله ای از احترام فرو می برد .

شک نیست که روح قدر دانی و رعایت اصول انسانی ایجاب می کند که پدران و اجداد محترم شمرده شوند ، اما نه به این معنی که آنها را مصوم از خطا و اشتباه بدانیم ، و از نقد و برسی افکار آنها خود داری کنیم و از خرافات آنها کور کورانه تبعیت نماییم .زیرا این عمل نوعی بت پرستی و منطق جاهلی است .بلکه باید در عین احترام به حقوق و افکار مفید آن ها ، سنت های غلط آنها را به شدت در هم شکست .

عجیب این است که بعضی از دانشمندان و حتی استاد های دانشگاه را می بینیم که از این نقطه ضعف بر کنار نمانده و گاهی با کمال شگفتی به خرافات مضحکی همچون پریدن از روی اتش در روز های آخر سال تن در می دهند و میل دارند آتش پرستی نیاکان را به نوعی زنده کنند و در حقیقت منطقی جز منطق اعراب زمان جاهلیت ندارند.

مائده - 104