مطلبی بسیار ساده و روان در باره جبر و اختیار

امام صادق(ع) فرمودند:خداوند عادل تر از آن است که بنده ای را مجبور به انجام کاری کند سپس او را به خاطر آن عمل مجازات کند.      ............................................................................................................................................................................آیا خداوند قادر مطلق بنده ای را مجبور به گناه می کند و سپس او را به خاطر این عملش مجازات کند؟!!!!! پس اگر اینگونه باشد پس صفت رحمان و رحیم بودنش چه می شود؟؟؟! هیچ موقع خداوند همان موجودی به نام انسان را که به میل خود آفریده است و آن را خلیفه اله نام نهاده است مجبور به کاری نمی کند که موجب عذاب شدنش شود.زیرا خداوند از عذاب بندگانش بسیار بدش می اید و دوست ندارد بنده ای را عذاب دهد و او را از خود ناراضی کند. اما این بنده نا خلف این همه لطف خداوند را نادیده می گیرد و موجب ناراحتی خداوند       می شود و این انسان است که کارهایی را بر اساس اختیار خود انجام می دهد و خداوند را مجبور می کند که اورا مجازات نماید.پس این خداوند نیست که بنده را مجبور کرده است،این بنده است که خداوند رحمان را مجبور می کند تا اورا عذاب دهد.بله این درست است که انسان هر تصمیمی را که می گیرد بر اساس تصمیم خداوند است اما این دلیل نمی شود که خداوند مارا مجبور کرده تا عمل بد انجام دهیم ، چون ما تصمیم انجام کار بد را می گیریم اما ما می توانیم که آن را انجام بدهیم یا ندهم.یعنی ما در جلو خود دو راه داریم 1-انجام دادن.2-انجام ندادن.و زمانی که انسان دو راه پیش روی خود دارد پس اختیار تام دارد که کدام را ه را انتخاب کند ، خوب را یا بد را .پس همه ما انسان ها خود مختاریم و هیچ اجباری در کار های خود نداریم و اگر خداوند رحمان مارا به خاطر عمل بدمان کیفر می دهد به خاط صفت عادل بودنش است.چون ما کار بد را انجام می دهم و لی بنده ای دیگر تحمل می کند و آن کار بد را انجام نمی دهد . پس هر عقل سلیمی قبول می کند که هر کس تحمل و صبر کرده است پاداش بگیرد و هر کس هم که کار بد انجام داده است کیفر ببیند.پس خداون عادلی است به تمام معنا.

انسان ها به کسانی که به موفقیت های علمی دست میابند پاداش می دهند،همان انسان ها کسانی را که کار خلافی را  که انجام می دهند مجازات می کنند.آیا مسئله تشویق و مجازات متضاد مسئله جبر نیست ،افراد جبریون نیز عمل پاداش و مجازات را انجام می دهند اما ایا کسی که عمل او عمل خداوند است و خودش هیچ کاره بوده می شود به او پاداش و کیفر داد؟؟!!چون او خودش هیچ زحمتی نکشیده تا پاداش بگیرد و هیچ کاره بوده است بلکه نوعی ابزار در انجام آن کار بوده و فاعل اصلی خداوند بوده است.                    

آیا این جبریون که در باره تعلیم و تربیت کودکان سخنان زیادی دارند به این فکر نکرده اند که مسئله تعلیم و تربیت با مسئله  جبر متضاد است؟؟یعنی هرچه قدر هم که کودک را تربیت کنی باز هم مجبور به انجام کارهای به دور از تربیت می شود.پس تعلیم و تربیت با اختیار هم خوانی میکند نه با جبر.