درباره من

هنوزم، تو خیابون دنبال سنگ ریزه می گردم
تا دلم واسه بچگیام تنگ میشه میخندم
هنوزم تو جیبم خورده جای برگ تراوله
رستورانی که شام میخورم دکه فلافله
هنوزم از،رقص و فریاد و شلوغی بیزارم
شبم،با صدای فرهاد فروغی بیدارم
هنوزم به بازی زمونه قه قه میخندم و
زیر دوش آب، حموم و به چه چه میبندم
هنوز، به امید به آینده حسابی میکوشم
از بی پولیم شلوارمو سه سالی میپوشم
یه چند سالی میشه به امید فردا سر حالم
یه چند سالی میشه که شب یلدا سرکارم
همیشه خودمو از یه شخص لاشـــی سوا دیدم
تو سلمونیم سرمو با ماشین تراشیدم
همیشه با ورق و قلم تنها و ویلونم
همیشه حبــــاب میدم با چند کام قلیونم
مادر،میگه من خودمو از درد و غصه کشتم
کاش میدونست که با دعاش گرم و قرصه پشتم
کاش میدونست نصیحته حرفاشو میگیرم
کاش میدونست میمیرم تا اشکاشو میبینم
زمونه هیچوقت یه فقیر و ندیده باشه راحت
به امثالی چون من میگن فقیر با شرافت
زمونه مارو ترد کرد و در سرشه طلاق
زمونه جای شیر زده تو پرورش کلاغ
 

درج شده در تاریخ ۹۴/۰۳/۲۷ ساعت 15:33

کاربران آنلاین (3)

VvXvF کاکتوس فرنود نامداری