احتمالا نسبتی نزدیک دارم با خدا

تا که خلوت میکنم با خود؛ صدایم میکنند!

بعد ؛ از دنیای خود کم کم جدایم می کنند!

. «گوشه گیری» انتخابی شخصی و خودخواسته ست

پس چه اصراری به ترک انزوایم می کنند! .

مثل آتشهای تفریحم که بعد از سوختن

- اغلبِ مردم به حال خود رهایم می کنند!

. «ای بمیری! لعنتی! کُشتی مرا با شعرهات»

مردم این شهر اینگونه دعایم میکنند!!!

. احتمالاً نسبتی نزدیک دارم با «خدا»

مردم اغلب وقت تنهایی صدایم میکنند !

. مثل خودکاری که روی پیشخوان بانک هاست

با غل و زنجیر پایم جابجایم میکنند

بیا که مانده شرابی به جامِ باده هنوز

بیا که عشق به امیدت ایستاده هنوز

ببین که بی تو چه بر ما گذشته ...، می‌بینی ؟!

پُریم از غم و از بغضِ بی اراده هنوز

اگرچه بالِ پریدن پریده از کفِ ما

و مانده‌ایم در آغاز راهِ جاده هنوز

ولی امید به دیوانِ ما نمی‌میرد خوشیم،

خوش به همین دولتِ نداده هنوز

چه روزها که گذشت و غمِ تو کهنه نشد

فلک به عشق و وفا مثلِ من نزاده هنوز !

زمان زمانه‌ی نامردمی‌ست، اما ما نگفته‌ایم

به جز شعرِ صاف و ساده هنوز !