دودی ز سر شمع پرید و نفسی رفت

دیوار مست و پنجره مست و اتاق مست
                          این چندمین شب است که خوابم نبرده است ؟

رویای تو ، مقابل من ؛ گیج و خط خطی
                           در جیغ جیغ گردش خفاش های پست

رویای «من» مقابل «تو» ، تو که نیستی
                           دکتر بلند شد و مرا روی تخت بست

دارم یواش یواش که از هوش می ... روم
                           پیچیده توی جمجمه ام هی صدای دست

هی دست دست می کنی و من که مرده ام
                           آن کس که نیست ، خسته شده از هر آنچه هست

من از ...کمک! همیشه ...کمک ! .... خسته تر .... کمک 
                           مادر یواش آمد و پهلوی من نشست

« با احتیاط حمل شود چون شکستنی است »
                         

یکهو جیرینگ بغض کسی در گلو شکست

فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت
                                      دیدیم کزین جمع پرکنده کسی رفت
 شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
                                     زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت
 آن طفل که چو پیر ازین قافله درماند
                                     وان پیر که چون طفل به بانگ جرسی رفت
از پیش و پس قافله ی عمر میدنیش
                                    گه پیشروی پی شد و گه باز پسی رفت
 ما همچو خسی بر سر دریای وجودیم
                                   دریاست چه سنجد که بر این موج خسی رفت
 رفتی و فراموش شدی از دل دنیا
                                  چون ناله ی مرغی که ز یاد قفسی رفت
رفتی و غم آمد به سر جای تو ای داد
                                 بیدادگری آمد و فریادرسی رفت
 این عمر سبک سایه ی ما بسته به آهی ست
                                  دودی ز سر شمع پرید و نفسی رفت