حضرت محمد صلی الله علیه و آله
اِنَّما مَثَلُ اَهلِ بَیتی فیکُم کَمَثَل سَفینَةِ نوحٍ علیه السلام مَن(رَکِبَهَا) دَخَلَها نَجا وَ مَن تَخَلَّفَ عَنها غَرِقَ؛
مَثَلِ اهل بیت من، همانند کشتی نوح است که هر کس سوار آن شد، نجات یافت و هر کس رهایش کرد، غرق گردید.
امالی(طوسی)ص349
امام علی علیه السلام
من احبنا کان معنا یوم القیامة و لو ان رجلا احب حجرا لحشره الله معه;
هر که ما را دوست بدارد، در روز قیامت با ما خواهد بود و اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد، خداوند او را با آن محشور خواهد کرد.
امالی صدوق، ص 209، مجلس 37.
حضرت زهرا سلام الله علیها
فَجَعَلَ اللهُ...اِطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ وَ اِمامَتَنا أماناً لِلفِرقَة؛
خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.
الاحتجاج علی اهل اللجاج (طبرسی)ج1 ، ص99
امام حسن علیه السلام
ولَعَمری إنّا لأَعلامُ الهُدی و مَنارُ التُّقی :
به جانم قسم که ما پرچم های هدایت و نشانه های روشن پرهیزگاری هستیم .
تحف العقول، ص 236
امام حسین علیه السلام
إنَّ اللّه َ اصطَفی مُحَمَّدًا صلی الله علیه و آله عَلی خَلقِهِ ، وأکرَمَهُ بِنُبُوَّتِهِ ، واختارَهُ لِرِسالَتِهِ ، ثُمَّ قَبَضَهُ اللّه ُ إلَیهِ وقَد نَصَحَ لِعِبادِهِ ، وبَلَّغَ ما اُرسِلَ بِهِ صلی الله علیه و آله . وکُنّا أهلَهُ وأولِیاءَهُ وأوصِیاءَهُ ووَرَثَتَهُ وأحَقَّ النّاسِ بِمَقامِهِ فِی النّاسِ ، فَاستَأثَرَ عَلَینا قَومُنا بِذلِکَ ، فَرَضینا ، وکَرِهنَا الفُرقَةَ ، وأحبَبنَا العافِیَةَ ، ونَحنُ نَعلَمُ أنّا أحَقُّ بِذلِکَ الحَقِّ المُستَحَقِّ عَلَینا مِمَّن تَوَلاّهُ .
خداوند، محمّد صلی الله علیه و آله را برای خلقش برگزید و با پیامبری گرامیش داشت و او را برای رسالت خود برگزید. سپس خداوند، او را در حالی نزد خود برد که حضرت صلی الله علیه و آله برای بندگان خدا خیر خواسته بود و آن چه را که برای آن فرستاده شده بود رسانده بود. ما خاندان، یاوران، اوصیاء، وارثان و سزاوارترین مردم هستیم برای دست یافتن به مقام او در میان مردم. اما قوم ما این مقام را از ما گرفتند و به خود اختصاص دادند و ما هم بدین امر تن دادیم و از تفرقه تنفّر و عافیت را خوش داشتیم و این در حالی است که می دانیم ما به این حقّ که حقّ ماست، سزاوارتر از کسانی هستیم که آن را در اختیار گرفته اند.
تاریخ طبری- 5/357 ، البدایه النهایه 8/157
امام زین العابدین علیه السلام
نَحنُ أئِمَّةُ المُسلِمینَ ، وحُجَجُ اللّه ِ عَلَی العالَمینَ ، وسادَةُ المُؤمِنینَ ، وقادَةُ الغُرِّ المُحَجَّلینَ ، ومَوالِی المُؤمِنینَ ، ونَحنُ أمانُ أهلِ الأَرضِ کَما أنَّ النُّجومَ أمانٌ لِأَهلِ السَّماءِ ، ونَحنُ الَّذینَ بِنا یُمسِکُ اللّه ُ السَّماءَ أن تَقَعَ عَلَی الأَرضِ إلاّ بِإِذنِهِ ، وبِنا یُمسِکُ الأَرضَ أن تَمیدَ بِأَهلِها ، وبِنا یُنزِلُ الغَیثَ ، وبِنا یَنشُرُ الرَّحمَةَ ، ویُخرِجُ بَرَکاتِ الأَرضِ ، ولَولا ما فِی الأَرضِ مِنّا لَساخَت بِأَهلِها .
ما امامان مسلمانان و حجّتهای الهی بر جهانیان و سروران مؤمنان و جلوداران سپید پیشانیهای دست و پا سفید و سالار مؤمنان هستیم. ما موجب امنیت زمینیان هستیم چنان که ستارگان، سبب امان آسمانیان هستند. خداوند به سبب ما آسمان را نگاه داشته تا مبادا ـ جز به اذان او ـ بر زمین فرو افتد و با ما زمین را حفظ کرده تا اهل زمین را نلرزاند. باران را به سبب ما فرو می فرستد و رحمت را در پرتو وجود ما می پراکند و برکتهای زمین را بیرون می دهد و اگر کسی از ما در زمین نمی بود اهل خود را فرو می کشید.
أمالی الصدوق : 156 / 15 ، کمال الدین : 207 / 22 ، ینابیع المودّة : 1 / 75 / 11 ، فرائد السمطین : 1 / 45 / 11 کلّها عن الأعمش عن الإمام الصادق عن أبیه علیهماالسلام ، روضه الواعظین : 220 عن عمرو بن دینار .
امام محمد باقر علیه السلام :
مَن کَانَ مِنکُم مُطِیعاً لِلَّهِ تَنفَعُه وَلَایَتُنَا وَ مَن کَانَ مِنکُم عَاصِیاً لِلَّهِ لَم تَنفَعهُ وَلَایَتُنَا وَیحَکُم لَا تَغتَرُّوا وَیحَکُم لَا تَغتَرُّوا.
هر کدام از شما شیعیان مطیع خداوند باشد ولایت ما برایش مفید خواهد بود و هر که خدا را نافرمانی کند ولایت ما سودی برایش ندارد
کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص75 و 76 ،ح5
امام جعفر صادق علیه السلام :
مَن ماتَ و لَم یعرف امام زمانِهِ ماتَ میتةً جاهِلیةً؛
هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است.
وسایل الشیعه ج16 ، ص246 - کافی(ط-دارالحدیث) ج6 ، ص123
امام موسی کاظم علیه السلام:
مَن تَقَدَّمَ إلی وَلایَتِنا اُخِّرَ عَن سَقَرَ ، ومَن تَأَخَّرَ عَنّا تَقَدَّمَ إلی سَقَرَ
هرکه به سوی ولایت ما پیش رود از دوزخ واپس ماند و هرکه از ولایت ما عقب ماند به سوی دوزخ پیش رود.
الکافی: 1/434/91 عن محمّدبن الفضیل ، مجمع البیان : 10/591 عن محمّدبن الفضیل عن أبی الفضل .
امام رضا علیه السلام :
اِنّا اَهلُ بَیتٍ نَری وَعدَنا عَلَینا دَینا کَما صَنَعَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله؛
ما اهل بیت، وعده های خود را برای خودمان، بدهی و دِین حساب می کنیم، چنانکه رسول اکرم صلی الله علیه و آله چنین می کردند.
تحف العقول، ص 446
امام جواد علیه السلام:
نَحنُ خُزّانُ اللّه ِ عَلی عِلمِهِ وغَیبِهِ وحِکمَتِهِ ، وأوصِیاءُ أنبِیائِهِ ، وعِبادٌ مُکرَمونَ .
امام جواد علیه السلام : ما گنجوران خداوندیم در علم و غیب و حکمت او و اوصیای پیامبرانش و بندگان ارجمند او هستیم.
الثاقب فی المناقب : 522 / 455 عن علیّ بن أسباط .
امام هادی علیه السلام:
إنَّمَا اتَّخَذَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ إبراهِیمَ خَلیلاً لِکَثرَةِ صَلاتِهِ عَلی مُحَمَّدٍ و أهلِ بَیتِهِ علیهم السلام؛
حضرت عبد العظیم علیه السلام از امام هادی علیه السلام چنین روایت می کند :خداوند متعالی ، ابراهیم علیه السلام را دوست خود برگرفت ؛ زیرا او بر محمّد و اهل بیت او بسیار درود می فرستاد .
علل الشرائع ، ج 1 ، ص 34 .
امام حسن عسکری علیه السلام
نَحنُ کَهفٌ لِمَنِ التَجَأَ إلَینا ، ونورٌ لِمَنِ استَضاءَ بِنا ، وعِصمَةٌ لِمَنِ اعتَصَمَ بِنا، مَن أحَبَّنا کانَ مَعَنا فِی السَّنامِ الأَعلی ، ومَنِ انحَرَفَ عَنّا فَإِلَی النّارِ .
امام عسکری علیه السلام : ما پناهگاهی هستیم برای کسی که به ما پناه آورَد و نوری هستیم برای آن که از ما پرتو طلبد و موجب مصونیت کسی هستیم که از ما پناه جوید. هر که ما را دوست بدارد در مراتب بالا با ما خواهد بود و هر که از راه ما کج گردد به سوی آتش ره خواهد برد.
رجال الکشّیّ : 2 / 814 / 1018 ، المناقب لابن شهرآشوب : 4 / 435 ، الخرائج والجرائح : 2 / 740/ 54 ، کشف الغمّة : 3 / 211 کلّها عن محمّد بن الحسن بن میمون .
امام مهدی علیه السلام:
لِیَعمَل کُلُّ امرِءٍ علَی ما یُقَرَّبُ مِن مَحَبَّتِنا ؛
هر یک از شما باید کاری کند که با آن به محبّت ما نزدیک شود .
بحار الأنوار ، ج 53 ، ص 176 .