تواضع نسبت به مخلوقات( داستان حضرت موسی و سگ)

روایت شده که خداوند به حضرت موسی علیه السلام فرمود : این بار وقتی که برای مناجات می آیی کسی که خودت را بهتر و بالاتر از او می دانی با خودت بیاور ؛ حضرت موسی شروع به جستجو نمود اما به هر کدام که از مردم توجه نمود جرأت نکرد که خودش را از او برتر بداند به ناچار به سراغ حیوانات رفت و شروع به جستجو در میان آنها نمود.

تا اینکه به سگ مریضی رسید که بیماری گری داشت ، با خودش گفت این را همراه خودم می برم ، طنابی به گردن سگ بست و او را همراه خود برد ، چون قدری راه رفت پشیمان شد و بند را باز کرد و سگ را رها نمود وقتی که به محل مناجات رسید خداوند وحی فرمود : (( آیا کسی را که امر کرده بودیم با خود آوردی ؟ ؛ حضرت موسی عرض کرد : خداوندا چنین کسی را نیافتم .

خداوند فرمود : به عزت و جلالم سوگند اگر کسی را می آوردی نامت را از دیوان پیامبران پاک می کردم . ))

تواضع ، خُلق مردان کریم است            تکبّـر ، خـوی اوغاد لئیم است

تواضع ، خاک را سر چمـن کرد          تواضع ، قطـــره را دُرِّ عَــدَن کــرد

  ببین در خویش عجز و بینوایی         مبین در کس به کبر و خود نمایی 

خدا برای انبیاء تکبّر پیشه گی را تحریم و فروتنی و تواضع را لازم دانست.

( امام علی علیه السلام ، نهج البلاغه ، خطبه 37/192 )