عمر من،منو ببخش

مدیونم به تو  

 تویی که رفتی ...

منو ببخش

 جز خودم و ندیدم...

غافل از این ...

 چیزی نبودی به جز من

مدیونم

  برای

تمام لحظه های ندیدنت...

عمر من منو ببخش

برای

تمام روزهای بی هدف به شب رسوندنم

 لحظه های تو رو نخواستنم

 اینجوری بی وزن و قافیه نوشتنم

منو ببخش

نه کشتی طوفان زده ایم نه قایق به گل نشسته تنها مسافری گم کرده راهییم که تنها با توکل به خدا و مدد از او میتوانیم تمام ناممکن ها را ممکن کنیم و در مسیر درست زندگی قرار بگیریم.

هم اویی که هرگز رهایم نکرد (الله)