هیچکس _____________________ HiChKaS

هیچکس                                                                HICHKAS

اطلاعات هنرمند
نام اصلی سروش لشگری

نام مستعار هیچ‌کس

زادروز ۱۷ اردیبهشت ۱۳۶۴، تهران (۲۷ سال)

اهل کشور  ایران

سبک‌ها رپ فارسی، هیپ‌هاپ

کار(ها) ترانه‌سرا و خواننده
مدت کار ۱۳۷۹-تاکنون

نقش‌های مرتبط

مهدیار آقاجانی، ریویل، صامت، ۰۲۱، رضا پیشرو، یاس، زدبازی، ابلیس، قاف، اشکان فدائی

سروش لشگری (۱۷ اردیبهشت ۱۳۶۴) با نام هنری هیچ‌کس از نخستین خوانندگان رپ فارسی و از پیشگامان «رپ خیابانی» در ایران است.

محتویات
۱ زندگی‌نامه
۲ فعالیت هنری
۲.۱ سال‌های آغازین (۱۳۸۲-۱۳۷۹)
۲.۲ تشکیل ۰۲۱، آلبوم جنگل آسفالت و شهرت (۱۳۸۶-۱۳۸۲)
۲.۳ یه روز خوب می‌آد و خروج از ایران (۱۳۸۸-اکنون)
۳ سبک کار و محتوای ترانه‌ها
۴ موانع قانونی
۵ آلبوم‌شناسی
۶ منابع 

                                                       

  زندگی‌نامه 
سروش لشگری در ۱۷ اردیبهشت ۱۳۶۴ در تهران زاده‌شد. به گزارش عصر ایران، لشگری تا ۲ سالگی در آلمان بزرگ‌شده‌است و تنها فرزند پسر یک خانواده ۵ نفری است.پدر او اصالتاً اهل قزوین است و با حسین لشگری (خلبان مشهور نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که سال‌ها در عراق اسیر بود) نسبت خانوادگی دارد. او ساکن محله ونک تهران و دانشجوی رشته زبان انگلیسی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار بوده، اما درس خود را نیمه‌کاره رها کرده‌است.

فعالیت هنری
سال‌های آغازین (۱۳۸۲-۱۳۷۹)
هیچ‌کس در ابتدا کارش را با بازخوانی ترانه‌های انگلیسی آغاز کرد، اما با استقبال چندانی مواجه‌نشد.او در مصاحبه‌ای با بی‌بی‌سی فارسی دلیل انتخاب نام هیچ‌کس را این گونه بیان کرده‌است:

دلیل انتخاب اسم هیچ‌کس هم این بود که می‌خواستم یک تضادی ایجاد کنم با تاثیری که می‌خوام بگذارم و حرف‌هایی که می‌زنیم.
تشکیل ۰۲۱، آلبوم جنگل آسفالت و شهرت (۱۳۸۶-۱۳۸۲)
 
در سال ۱۳۸۲، هیچ‌کس یکی از نخستین گروه‌های رپ ایران را با نام «۰۲۱» و با شعار «تهران برای همیشه» ایجاد کرد.در آغاز هیچ‌کس در ترانه‌های خود به کل‌کل‌های رایج با دیگر خواننده‌های رپ می‌پرداخت،اما بعد بیشتر سراغ موضوعات اجتماعی رفت.مهرک گلستان، خواننده رپ مقیم لندن ملقب به ریویل، از طریق اینترنت و با واسطه خواننده رپی به نام دیو، با هیچ‌کس آشنا شد و در سفر خود به تهران با او دیدار کرد. ریویل در این باره گفته‌است:

بعد از آشنایی با هیچ‌کس از سبک کارش خیلی خوشش اومد و خلاصه اولین‌بار توی میدان ونک با هم قرار گذاشتیم. با هم قرار گذاشتیم که با هم آهنگ رپ بخونیم که توش موسیقی سنتی هم باشه. با همکاری چندین نوازنده سازهای ایرانی اومدیم این کارو انجام دادیم و ویدئوهاش رو خودمون فیلمبرداری کردیم.
هیچ‌کس و ریویل چندین ترانه را با هم اجرا کردند که ترانه «تیریپ ما» با نماهنگ سیاه‌وسفیدی که شامل صحنه‌هایی از قلیانکشی و رقص قمه در خیابان‌های تهران بود، در اینترنت معروف شد.هیچ‌کس آلبوم زیرزمینی جنگل آسفالت را در سال ۱۳۸۵ با آهنگسازی مهدیار آقاجانی روی آی‌تیونز منتشر کرد.انتشار این آلبوم که حال‌وهوایی خیابانی داشت و موضوع ترانه‌های آن مشکلات اجتماعی ایران بود، نام هیچ‌کس را بیش از پیش بر سر زبان‌ها انداخت و او را به موفق‌ترین خواننده رپ ایران بدل کرد.

یه روز خوب می‌آد و خروج از ایران (۱۳۸۸-اکنون)
هیچ‌کس در فیلم کسی از گربه‌های ایرانی خبر نداره ساخته بهمن قبادی که در سال ۱۳۸۸ منتشر شد، در چند صحنه بازی کرد و نماهنگ «اختلاف» را اجرا کرد. او در دیالوگی در فیلم درباره خروج از ایران گفت:

ما چیزی که می‌خونیم بهش می‌گن چی؟ رپ فارسی. فارسی، یعنی مال همین‌جاست. جون تو اصلاً خارج کشور و اونور آب و اینا اصلاً راه نداره، به خاطر این که حرفی که ما می‌زنیم واسه دل همین شهره، می‌دونی چی می‌گم؟
هیچ‌کس در سال ۱۳۸۸ ترانه‌ای به نام «یه روز خوب می‌آد» را خواند که با وجود نشانه‌های آشکار اشاره به فضای سیاسی ملتهب ایران، واکنش او نسبته به حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ تعبیر شد.هیچ‌کس سرانجام از ایران خارج شد و در لندن ساکن شد.اگرچه در مصاحبه با دویچه‌وله محل زندگی خود را تهران ذکر کرد.او درباره دلیل خروج خود از ایران در شبکه من‌وتو گفت:

داستان اینه که می‌خوایم قضیه [رپ فارسی] رو جهانی بکنیم و دیدم کاروبارمون تموم شد، برگردیم دیگه... اگه خدا بخواد.
و در نشستی درباره موسیقی هیپ‌هاپ ایران در مدرسه مطالعات مشرق‌زمین و آفریقا درباره خروج خود از ایران گفت:

کلاً من برای همیشه نیومدم بیرون؛ بلکه اومدم کانال‌ها را برای بچه‌های تهران باز کنم. می‌خوام با مهدیار [آقاجانی] آلبوم بدم بیرون و با بهترین رپ‌خوان‌های جهان کار کنم تا ببینم چند چندن.

سبک کار و محتوای ترانه‌ها
هیچ‌کس صدای کلفت زنگ‌دارو خش‌دار خاصی داردو متن ترانه‌هایش را خودش می‌آفریند.ترانه‌های او آکنده از اصطلاحات و تکیه‌کلام است، و استفاده از ادبیات خیابانی و کوچه‌بازاری، موسیقی او را برای عامه قابل‌فهم و جذاب کرده‌است.

به نوشته پرویز جاهد، «آهنگ‌های رپ هیچ‌کس، درونمایه اجتماعی قوی‌ای دارد و بیانگر تنش‌ها و تضادهای اجتماعی جامعه امروز ایران است. سرخوردگی‌ها، سرکوب‌ها، عقده‌های طبقاتی و روانی و سرکشی‌ها و عصیان‌های جمعی در شعر ترانه‌های هیچ‌کس به چشم می‌خورد... بسیاری، موسیقی هیچ‌کس را صدای اعتراض نسل جوان ایرانی و بیانگر روح ناآرام، بی‌قرار و سرکش آنان می‌دانند.»

امیر عزیزمحمدی، روزنامه‌نگار و استاد دانشگاه معتقد است که هیچکس فراتر از یک خواننده رپ، و تجلی مدرن شاعران کلاسیک زبان فارسی است؛ چرا که این قرارگیری شعر کلاسیک فارسی در وزن‌ها بوده که آن را در طی سده‌ها حفظ کرده‌است (و هیچ‌کس نیز همین کار را می‌کند).

برخلاف اغلب خوانندگان رپ فارسی، ترانه‌های هیچکس مؤدبانه است و او در ترانه‌هایش از فحاشی و کلام‌های رکیک یا ستایش از فرهنگ اسلحه و مواد مخدر دوری می‌کند.هیچ‌کس در ترانه‌هایش خط‌قرمزهایی را برای خود تعیین کرده چون «آهنگ‌هایش را خانواده‌ها گوش می‌کنند و نمی‌خواهد روی جوانان اثر منفی بگذارد».هیچ‌کس در ترانه‌های خود، از خدا و وطن‌پرستی صحبت به میان می‌آورد.او می‌خواهد در اثرهایش پیام داشته باشد و دلیل آن را این طور بیان می‌کند:

وقتی می‌بینی که یه قدرتی داری و می‌تونی تاثیر بگذاری، چرا از آن به صورت مثبت استفاده نکنی؟
خدمت به جامعه یکی از مضامینی است که هیچ‌کس به دنبال آن است:

کلاً آدم باید همیشه در حال خدمت به بشر و وطنش باشد. می‌دانی چه می‌گویم؟ یعنی حتماً قضیه سرباز بودن این نیست که بروی بجنگی. موضوع خدمت کردن است. حالا هر کسی در هر سنی به نوبه خودش می‌تواند خدمتگزار مردم باشد... راستش چندسالی است که این طرز تفکر را پیدا کرده‌ام. چون وقتی من شروع کردم بچه بودم و چیزی حالیم نبود! اوایل همین طوری سر کل‌کل و این داستان‌ها رو آوردم به رپ. ولی کمی که گذشت، بالاخره آدم وقتی سن‌اش می‌رود بالاتر، عقلش بیش‌تر کار می‌کند.

موانع قانونی
او در پاسخ به سؤالی در مورد این که در کارش با چه موانع قانونی روبرو شده، می‌گوید «همش در حال فراریم...» و به یکی از ابیات ترانه قانون اشاره می‌کند: «من زندان نمی‌خوام برم، بگو چرا داری منو هل می‌دی؟»

هیچکس برای آلبوم جنگل آسفالت موفق به دریافت مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشد –چرا که از دید مسئولان سبک موسیقی او غربی و مبتذل بود–و نهایتاً آن را به شکل یک آلبوم زیرزمینی روی اینترنت منتشر کرد. او همچنین اقدام به ضبط چند نماهنگ بدون مجوز در خیابان‌های تهران نموده که مطابق قوانین ایران می‌تواند مستوجب مجازات حبس باشد، دلیلی که موجب خودداری بسیاری از خوانندگان زیرزمینی (برخلاف هیچ‌کس) از این کار بوده‌است.

هیچ‌کس در اواخر سال ۱۳۸۶ به اتهام «ترویج و انتشار موسیقی بدون مجوز» از سوی دادگاه فراخوانده‌شد و با تأمین قرار وثیقه ۵ میلیون تومانی و به قید تعهد نسبت به عدم خواندن موسیقی رپ بدون مجوز، تا زمان تشکیل دادگاه آزاد شد.

آلبوم‌شناسی
جنگل آسفالت (۱۳۸۵)
انجام وظیفه (۱۳۸۹)