من اگر عاشقانه می نویسم…
نه عاشقـم !، نه شکست خورده …
فقط می نویسم تا عشق یاد قلبم بمانـد …!
در ایـن ژرفای دل کندن ها و عادت ها و هوس ها ،
فقـط تمـرین آدم بـودن میکنم …
گفت دعا کن می آید، میماند...
گفتم:آنکه با دعایی بیاد،به نفرینی میرود...
خواستی بیایی،خواستی بمانی.
با دعا نیا...
با دل بیا با دل بمان...
کاش غیرتم را... بهانه رفتنت نمیکردی...
تا با دیدن هر بی غیرتی ... به خودم نگویم...
اگر مثل این بودم نمیرفت...