غزلهای وحشی

نگه کن دلم را چه زیبا گرفته

غروبی که در قلب صحرا گرفته

نگه کن چه زیبا   چه وحشی  چه تنها 

نگاهت درون دلم جا گرفته

سکوتم چو ساحل، سراسر هیاهو

غروبی ز امواج دریا گرفته

میان هجوم غزلهای وحشی

دل تو دلم را به یغما گرفته

وجودم سراسر غزل از غم تو

غزل هم ز بود تو معنا گرفته

غروب دلم را ندیدی که بی تو

چه زیبا ، چه زیبا ، چه زیبا گرفته !...

                                     فرشته مه نگار