من خدا را دارم

کوله باری بر دوش

سفری می باید

سفری بی همراه

گم شدن تا ته تنهایی محض

سازکم با من گفت:

هر کجا ترسیدی،

از سفر لرزیدی،

تو بگو از ته دل:

"من خدا را دارم"

من و سازم چندیست

که فقط با اوییم