رویا...

انگار در خوابم،خوابی که از غفلتش می آزارم
زاری که مثل ابر آسمان اشک میبارم

من رویایی که در خواب دیدم جاودانه بود

و حال که از تو یاد میکنم،از عشقی بی پایان که مارا درهم خلق میکند"حس زیبایی دارم

چراکه رویای ما بلند پروازتر از آنی بود که در افسانه ها سخن از آن بود.


این اسراری که حال تو میخوانی
شعرهایی هستن از آن من

ساخته هایی از این افکاره درد کشیده و از قلبه شکسته که هستش بطور سخت،ناتوان و خسته


درست است این خوده منم،
خودی که مال خودم نیست
تنی که دیگر جای عذابی نیست
شبهایی که پر از یاده توست
خوابی درکار نیست
خانه ای برای این قلب ویرانه نیست
خلاصه برای من جایی در این دنیای فانی نیست


منکه هرچه فریاد زدم
یارم کجایی دستم را بگیر
اما در بی کران هستی
کسی صدایم را نشنید
*******

انکار من از شهر ارواح
حال من از این احوال
نامت همیشه بر روی زبان
میماند تا قیامت درهر زمان


میسازم عشقی برایت درپایان
که شود حک در تاریخ نسل انسان
اما نه در هوس که نباشد سازگار
عشقی پاک مانند خدا همیشه پایدار


گفتم از رویای جاودان
تا شاید بسازد مرا در خود آزاد