دست به دست هم برای چاره دردها بکوشیم...

خرداد 1286 شمسی، کردهای جلالی به تحریک اقبال السلطنه، سیزده روستای هوادار مشروطه در شهرستان ماکو را به یک باره ویران کردند. روزنامه کاسپی روسیه و حبل المتین تهران جزئیات این تارج را درج نموده اند. ستمهایی که به این آبادیها کرده اند طاقت فرسا ست. مردان را دو نیم کرده اند زنان راپستان بریده اند کودکان را به رودخانه ی زنگبار انداخته اند.
انجمن ایالتی تبریز شب چهارشنبه چهاردهم خرداد وقایع را به نمایندگان آذربایجان در مجلس شورای ملی ایران تلگراف زدند(کسروی،ص 395)
ولی اینها هیچ یک سودی نداشت و از تهران بیش از این نتیجه نشد که گفتند با دولت گفتگو میشود و"اقدام خواهد شد" اتابک نیز برای رویه کاری دستوری به نظام الملک فرستاد که "تحقیق واقعات" ماکو کرده و "به اصلاحات آنجا" بکوشد.
انجمن ایالت تبریز تیر خلاص را شلیک کرد نمایندگان آذربایجان را به تلگرافخانه خواسته و طی تلگرافی به آنها آشکارا گفتند:این آشوب ها از انگیزش خود دولت است . اگر در تهران کاری از پیش نمی رود بیایید در آذربایجان خود دست به هم داده و به چاره دردها کوشیم.(کسروی،ص 398)
مقصود از نقل نوشته کسروی نبش قبر تاراج های تاریخی نیست زیرا این استبداد است که همیشه برای حفظ تاج وتخت خود از مزدور کردن خلقها بر علیه یکدیگر استفاده نموده است.
بلکه مقصود یاد اوری تصمیم تاریخی انجمن ایالتی تبریز در قطع امید از دیگران و چاره جویی به دردهای این ملت است که میتواند سر مشق خوبی برای ما در پیگیری حق ضایع شده ی تیم تراختور باشد بدون استمداد از دبیری و عباسی و ....
زلزله قره داغ و مصائبی مانند آنچه که کسروی ذکر کرده است تمرینی است برای روز هایی که ممکن است مصیبت های بزرگتری ملت ما را تهدید نماید.شاید...
و حالا که کسانی زحمت شکایت به فیفا را متقبل شده اند بهتر است با قطع امید از تهران به مانند انجمن ایالتی، در آذربایجان خود دست به هم داده و به چاره دردها کوشیم.

ایبراهیم ساوالان