گفتگوی سایت میانج با مهندس نائبی ( بخش اول )

از فرهنگ و سياست در گفتگوی سایت میانج با مهندس نائبی سایت میانج طبق درخواست بسیاری از مخاطبان و دوستان، گفتگوئی با مهندس محمدصادق نائبی ، مؤلف کتاب شهرستان میانه انجام داده است که در آن به بسیاری از مسائل شهری پرداخته شد. گفتگوی این سایت با ایشان بدون هیچگونه دخل و تصرفی به اطلاع مخاطبان عزیز ارائه می شود: سایت میانج: جناب مهندس نائبی! از اینکه وقت خود را به ما دادید ، تشکر می کنیم. ما از طرف سایت میانج با شما گفتگو می کنیم. نظرتان در مورد این سایت چیست؟ و چرا سایت میانه را که مخاطبان زیادی داشت، بستید؟ مهندس نائبی: من هم تشکر می کنم از لطفی که کردید و وقتتان را برای بنده دادید. سایت میانج کم کم جای خود را به عنوان نشریه الکترونیکی میانه باز می کند. انتساب آن به جمعی از اساتید دانشگاه ، باعث استقبال زیاد آن شده است. درج مطالب مخالف یا موافق باعث محبوبیت شما خواهد شد. نباید مطالب را گلچین کنید. سایت میانه دات کام با هدف ارائه اطلاعات کامل در مورد میانه و اطلاع رسانی مسائل روز آن راه اندازی شد. بعد از 100 هفته بخاطر پرهیز از یکنواختی آنرا به دوستان سپردم و خودم کنار رفتم. متأسفانه بعد از یکی دو ماه این سایت عملاً بسته شد. سایت میانج: نمی خواهید دوباره آن را احیا کنید؟ مهندس نائبی: اداره چنین سایت گسترده ای با حجم وسیع اطلاعات جغرافیائی، تاریخی، آثار باستانی و ... باعث می شد از دیگر فعالیتهایم باز بمانم. من در طول دو سال مدیریت سایت، هیچ تحقیقی را به فرجام نرساندم. سایت میانج: پس در این شش ماه، لابد تحقیقاتتان را به فرجام رسانده اید؟ مهندس نائبی: بله! سه کتاب را برای دریافت مجوز به وزارت ارشاد فرستاده ام. کتاب مشاهیر میانه نیز رو به اتمام است. سایت میانج: این کتاب با کتاب قبلی متفاوت است؟ مهندس نائبی: این کتاب تک موضوعی است و اختصاص به مشاهیر و نام آوران میانه دارد و بسیار گسترده تر از فصل مشاهیر کتاب شهرستان میانه است. الان ماههاست در میان نسخ خطی کتابخانه های ملی، دانشگاه تهران و مجلس می گردم و نسخه های خطی مربوط به دانشمندان و سخنوران میانه ای را کشف می کنم. حتماً همشهریان عزیز با آشنا شدن با چهره های ماندگار میانه به خود خواهند بالید که ميانه اي هستند. آخرین نمونه آن دیروز بود که نسخه خطی به نسخ زیبا از کتابخانه مجلس یافتم که کتابی عربی متعلق به علینقی الکرمرودی الاشلقی الانصاری است. پیداست که این دانشمند از روستای ايشلق برخاسته است. سایت میانج: چطور متوجه می شوید اینها میانه ای هستند؟ مهندس نائبی: چند روش برای اثبات این امر وجود دارد. یك روش تصریح مؤرخان و دانشمندان است. مثلاً یاقوت حموی، مؤرّخ نامی، می گوید: من میانه را دیده ام. عین القضات از آن برخاسته است. یا پروفسور صدیق نخستین بار به من گفت: حبیب ساهر همشهری شما بود. جالب است که فرزندان وی منکر این موضوع می شدند! . روش دیگر استناد به شهرت است. قُدما برای شناخت افراد آنها را با شهر یا روستایشان نام می بردند. مانند: افضل الدین الخونجی که خونج نام کهن کاغذکنان است. یا همین نامی که الآن گفتم. روش دیگر زندگی نامه آنهاست. از همه سختتر مطالعه گسترده در تاریخ و تسلط به علم رجال است و اینکه این شخص چه عقبه ای داشته، کجاها رفته، کجاها مانده و کجا فوت کرده. اگر این روش نبود باید می پذیرفتیم که میرزا فتاح تبریزی ، اهل تبریز بوده نه روستای کاسلان میانه. حبیب ساهر متعلق به تبریز بوده نه ترک، آیت الله العظمی شبیری زنجانی متعلق به قم یا زنجان بوده نه ترک. بالغ بر ده روش برای این امر وجود دارد که از آسانترین روش شروع کرده و به سختترین روشها می رسیم. سایت میانج: غالباً افرادی مثل شما، از سیاست و مسائل اجتماعی گوشه گیری می کنند. ولی شما در کُنه مسائل شهری میانه غوطه ور هستید و نسبت به همه چیز حساسید. مهندس نائبی: تمام تحقیقاتی که در مورد منطقه خود می کنم برای احیای هویت میانه است. میانه به یقین 720 سال قبل از میلاد تمدن شهرنشینی داشته است. قبل از آن نیز حتماً تمدن داشته است ولی سندی در دست نداریم. شما قضاوت کنید: شهری بعد از حداقل 2700 سال آنقدر رو به تنزّل بوده است که چنين شورای شهری انتخاب می کند که قادر نیست یک شهردار پیدا کند. بیش از نیمی از مسئولین آن از فرماندار گرفته تا رئیس اداره فاضلاب ، عاریتی هستند. اگر میانه ای بداند چنین گذشته درخشانی داشته و شخصیتهای جهان نامی مانند افضل الدین خونجی یا عین القضات میانجی از آن برخاسته اند، هرکسی را نماینده خود نمی کند. اروپائیان بعد از رنسانس جهت پیشرفت، خواستند گذشته خود را بشناسند. برای شناختن گذشته خود، تصمیم گرفتند گذشته آسیا را بشناسند. برای همین معتبرترین کتابهای تاریخی ما آسیائی ها خصوصاً ایرانی ها را آنها تدوین کردند. ما هم این وظیفه را در مورد میانه برعهده داریم. من وجه افتراقی بین این دو موضوع نمی بینم. سایت میانج: از شورا سخن گفتید. سئوال می شود: چرا خودتان اعلام آمادگی کردید و خودتان هم کنار رفتید؟ مهندس نائبی: خودم اعلام آمادگی کردم چون دلم برای شهرم می سوخت و برای تحوّل آن با تکیه بر صدها کارشناس و مدیر شهرستان ، برنامه داشتم. خودم رفتم چون همه متوجه شدند که این شورا راضی به آمدن بنده به میانه نیست. همشهریان دیدند که این شورا دنبال چه نوع شهرداری است. سایت میانج: دنبال چه نوع شهرداری است؟ مهندس نائبی: شهرداری که ضعیف باشد و بلد نباشد. تا تابع اعضا باشد. تولیدات آنها را علیرغم منع قانونی برای شهرداری بخرد. از درخواستهای غیرقانونی آنها تبعیت کند. در مقابل «امر» اعضا «چرا؟» نگوید. اگر کمی هم فساد اقتصادی و غیره داشته باشد، چه بهتر! چون هیچوقت نخواهند توانست یا نخواهد خواست در مقابل فساد آنها اعتراض کند. سایت میانج: آیا با اینهمه شناخت از این شورا، نمی دانستید اینها چنین رفتاری نشان می دهند؟ پس چرا آمدید؟ مهندس نائبی: من در میان موج مخالفت اعضا و بعضی مسئولین اعلام آمادگی کردم تا بدانم برای خدمت به میانه حتی در حد «سپورچی» آماده ام. اگر همین یکی دو نفر دوستان اعلام آمادگی نمی کردند، همشهریان عزیز حتماً می گفتند: لابد قحط الرجال است. سایت میانج: حالا واقعاً در میانه قحط الرجال است؟ مهندس نائبی: اولاً انتخاب اهانت آمیز این اعضا یعنی آقای طالبی نژاد، که جدیداً مانند بسیاری از مسئولین یک مدرک فوق دیپلم فنی حرفه ای با خودش آورده بود و بعد از پنج ماه موفق به تصویب اعتبار شهرداری سردری با جمعیت یک دهم میانه نشده بود، نشان داد که نه تنها در میانه بلکه در ایران هم قحط الرجال است. اما در مورد میانه، هزاران دکتر و فوق لیسانس و لیسانس میانه ای در کشورمان وجود دارد. دهها تن از این افراد دارای مدیریت عالی یا تحصیلات مرتبط هستند. گره کار اینجاست که شورا قصد نداشت اصلح را انتخاب کند. ملاک آنها چیز دیگری است.