وعده های سر خرمن- مهدي سعادتمند

نمیدانم همشهریان بزرگوارم این سخن را شنیده اند که هرجا شعار باشد، عمل نیست. چون اگر عمل باشد، دیگر نیازی به شعار نیست. شاید این جمله همه ی ما را به یاد انتخابات و وعده های سرخرمن کاندیداها بیاندازد. کسانی که فقط شعار دادند و هیچ وقت عمل نکردند. وعده هایی که فقط بیان شدند ولی هیچ وقت عملی نشدند. یاد وعده های شورای شهرمان افتادم. چه قولهایی که نداده بودند! چقدر دلمان خوش بود! تنها وعده های یکی از اعضا را به یادتان می آورم که در نزدیکیهای انتخابات در سایت میانه دات کام درج شده بود. این کاندیدای محترم که از متخصصان شهرمان نیز هست، در این مطلب وعده اتاق فکر و شورایارها را داده بود. جمله شان دقیقا این بود: "یکی از مهمترین وظایف شوراها که در دو دوره قبلی مسکوت مانده است ، فعال کردن شورایاری است ...........فعال کردن شورایاری از اهم واجبات و وظایف شورای شهر در دوره جدید باید باشد." یادتان آمد؟ این وعده ایشان تا چه حد عملی شد؟ اصلا بحثی در این مورد در شورای اسلامی شهرمان انجام گرفت؟ نکند این عضو محترم شدیدا پاپی این قضیه و راه اندازی شورایارها بوده ولی اعضای دیگر آنچنان مخالفت کرده اند که هیچ راه عملی شدنی را باقی نگذارده اند! اگر از نظر ایشان وجود شورایار از مهمترین واجبات و از وظایف شورای شهر بوده، پس حال نباید به خاطر عملی نشدن این امر و وظیفه مهم پاسخگو باشند؟!! البته یکی دیگر از وعده هایشان ایجاد اتاق فکر بود. یک اتاق فکر برای برگزاری جلسات متعدد جهت همفکری با نخبگان و اندیشمندان و مجریان! این یکی چه شد آقای عضو شورا؟ این را هم نتوانستید عملی کنید؟ یا می خواستید ولی نگذاشتند! یا شما عملی کردید و ما مردم همکاری نکردیم! البته اینها فقط مربوط به وعده های یکی از اعضاست که از ایشان نسبت به دیگران بنا به رشته تحصیلی و شناختی که از ایشان داریم، انتظار بیشتری می رفت. بقیه به کنار. یکی از همین اتاقهای فکر می توانست اتاق شما شورای محترم شهر باشد که همگی تحصیلکرده و متخصص اید ولی گویا همین اتاق بجای اینکه یک اتاق فکر باشد، اتاق راکدی است که در آن هیچ فکری به عمل تبدیل نمی شود. هم اندیشی در این اتاق یا بی نتیجه است یا عملی نمی شود و یا وسط هم اندیشی اعضا، یک یا دو نفر از اعضای محترم شورا مثلا به نشانه اعتراض، جلسه را ترک می کنند و عواقبش دامنگیر ما و شهر ما می شود. بعد از گذشت نزدیک دوسال از شروع به کار شورای شهر این دوره، هنوز هیچ تغییر چشمگیری در سطح شهر قابل رویت نیست. همان بافت فرسوده، همان کوچه های آسفالت نشده، سد معبر، کمبود فضای سبز، ظاهری نه چندان پاکیزه و و و...... . برای 2 سال، تغییرات خیلی اندک اند. البته باید خاطرنشان شد که مطمئنا جاهایی هستند که صرف هزینه در آنها بسیار واجب تر از فضای سبز و بافت شهرمان است. و آن هم دکوراسیون خانه ی شهردار است که باید برایش کلی خرج میشد وگرنه ممکن بود دل شهردار عزیزمان خدای ناکرده در این شهر بگیرد! من انتظاری بیشتر، از این شهردار ندارم. وقتی می بیند که شورای بومی این چنین برای شهر دل می سوزاند(؟؟؟) شهردار غیربومی نیز چنان خواهد کرد. یادتان باشد که ما مردم آنقدر فراموشکار نیستیم که وعده هایتان را فراموش کنیم. پس لطفا برای شهرمان بیش از این دلسوزی کنید. این شهر متعلق به خودتان هم هست.