نظر یادتون نره
ز کويت رفتم و الماس ِ طاقت بر شکستم برو با يار ِ خود بنشين که من بارِ سفر بستم
که بعد ِ رفتنم جانا هزار افسوس خواهي خورد فلاني يار ِ خوبي بود و من ،قدرش ندانستم
وقتي دلمو شکستي حس کردم بيشتر دوستت دارم
چون حالا دلم چندين تيکه داشت که هر کدوم جداگونه دوستتداشت
فکر ميکردم که برام يه رفيق و همدمي
تو کوير آرزو باران رحمتي
به گمونم آخر عاشقايعالمي
بذار راحتت کنم ، فکر ميکردم آدمي!ا
ا
چقدر سخته
کسي رو که دوستش دارينتوني بهش بگي که دوستشداريوچقدر
بده که کسي تورو دوستداشته باشه واينو نتونه بهت بگه
چقدر سخته
تو چشاي کسي که تمام عشقترو ازت دزديد وبجاش يه
زخم هميشگي رو قلبت هديه داد زول بزني و بجاي اينکه
لبريز کينه و نفرت شي حس کني که هنوز هم دوسشداري
چقدر سخته
دلت بخواد سرتو باز به ديواري تکيه بدي که
يبار زير آوار غرورش همه وجودت له شده
چقدر سخته
تو خيالت ساعتها باهاش حرف بزني اما
وقتي ديديش هيچ چيزي بجز سلام نتوني بگي
ا
چقدر سخته
وقتي که پشتت بهشه دونه هاي اشک گونه هاتو خيس کنه
اما مجبور بشي بخندي تا نفهمه که هنوز دوسش داري
چقدر سخته
گل آرزوهاتو تو باغ ديگري ببيني و هزار
بار خودتو بشکني و اونوقت آروم زير لب بگي
گل من
باغچهء نو مبارک
هر انکه يار خواهد يار بسيار
وليکن فرق دارد يار با يار
دل من سايه لطف تو ميخواست
و گرنه سايه ديوار بسيار
به دردهم اگرخورديم قشنگ است ،به شانه بارهم برديم قشنگ است ،دراين دنياکه پايانش مرگ است ، براي هم اگرمرديم قشنگ است
نه بلبل خواهد از بستان جدايي نه گل دارد خيال بي وفايي اگر گفتي مرا الان چه حاليست ميان قلب من جاي تو خاليست
ستاره هاروهرشب مي بينم بااينکه دورند...تورو روزها هم نمي بينم کاش ستاره بودي
کو طبيبي تا شکافد قلب خونين مرا/تا ببيند من نمردم عشقتو کشته مرا
اتل متل دلبرک-دلم برات زده لک -چه با پيام چه با تک- دوستدارمبا نمک!ا
کوتاهترين فاصله براي گفتن دوستت دارميک لبخند است يک دنيا لبخند براي تو
توي اين دنياي ديوونه يه ديوونه ديوونه وار ديوونته ديوونه