نَــ بــآ قَلَــــم کــه با خــــون بایــد نِوشتــ... یـآ حُسِــــــــین

  راست گفته اند عالم از چهار عنصر تشکیل شده :

  آب ، آتش ، خاک ، هوا …

  آبی که از تو دریغ کردند

  آتشی که در خیمه گاهت افتاد

  خاکی که شد سجده گاه و طبیب دردها

  و هوایی که عمری ست افتاده در دل ها …

 ترکیب این چهار عنصر می شود کـــــــــــــــربلا …

  یا حسین …

  هزار خرقه عوض کرد روزگار و هنوز

  حدیث پیرهن کهنه ی تو پابرجاست …

خونی که از گلوی تو تراوید

همه چیز و همه کس را در کائنات به دو پاره کرد

درنگ !

اینک هر چیز: 

یا سرخ است

یا حسینی نیست !

حکمت باران در این ایام می دانی که چیست ؟

   آب و جارو میشود بهر محرم کوچه ها…!!

  “السلام علیک یا اباعبدالله”

امام به علی می‌نگریست که ناگاه تیری به گلوی علی نشست و او را ذبح کرد. در این هنگام «حرمله بن کاهل اسدی» با تیری علی را نشانه گرفت و او در دست امام ذبح شد. آن حضرت دست خود را زیر گلوی او گرفت، دستش پر از خون شد و آن را به جانب آسمان پاشید.
امام باقر(علیه السلام) فرمودند: هرگز قطره‌ای از آن خون به زمین نریخت.»
سید بن طاووس اینگونه گزارش کرد: امام حسین(علیه السلام) طفل را از دست خواهرش زینب گرفت و جلو آمد تا او را ببوسد که ناگاه تیری آمد و کودک را ذبح کرد. علی را به دست خواهر داد و فرمود: «او را بگیر»، سپس خون‌ها را به آسمان پاشید و با خداوند سخن گفت.

می گویند عمو .. می گویی مرام .. می گویند عمو ، می گویی دمش گرم !

می گویند عمو ...می گویی ... می گویند عمو ... تو هم می گویی عمو !

می گویند عمو ... تو می گویی عباس ...

حالا تصمیم میگیری ذکر عمو عباس بگیری ... انقدر بگو عمو عباس .. تا این حصار سیاه که دور خودت کشیده ای شکسته شود ! ... و صدایت بهش برسد ..

آنوقت .........................................................

می دانی آنوقت چی ؟

آنوقت می شنوی ..... جانم .......................

بعدش تو دیگر "خود" ات نیستی ... تو دیگر هیچ نمی فهمی .. کاش هیچ نفهمی .. کاش فقط او را بفهمی .... فقط او را  ...

عمو عباس ... عمو عباس ... عمو عباس ... عمو عباس ... عمو عباس ...