به نام خدا
فکر نمیکنم دیگراهمیت و ارزش زبان مادری بر کسی پوشیده باشد. همگان واقفیم که اگر کارهای عملی در راستای حفظ و پیشرفت زبان و ادبیاتمان صورت نگیرد، زبانمان ضعیف و ضعیفتر خواهد شد...
بگذریم که موضوع سخن چیز دیگری است!
شاید شما هم جزء شهروندانی هستید که اگر بخواهید شماره تلفن خود را به کسی بگویید به زبان فارسی خواهید گفت بدون اینکه لحظهای فکر کنید که میتوانستید به زبان خودتان هم اعداد را بیان کنید!
در روزهای اخیر برای گرفتن شماره تلفن یک شخص با 118 تماس گرفتم بعد از اینکه نام و نام خانوادگی شخص مورد نظر را گفتم اپراتور، شماره فرد مذکور را به سامانه کامپیوتری وصل کرد و سامانه هم به زبان تورکی شماره تلفن را گفت!
(لوطفن یادداشت بویورون. ایکی یوز اییرمی اوچ، دوخسان بئش، اوتوز یئددی. تماسیزدان ممنونوق!)
این موضوع مرا خیلی خوشحال کرد. هرچند خوشحالی برای چنین موضوعی ساده، نشان از عمق فاجعهای است که شاید همگان قادر به لمس آن نباشند!!
بار دیگر با 118 تماس گرفتم و از اپراتور پرسیدم که سامانه تورکی از کی راهاندازی شده است؟
گفتند 3 سالی هست که این امکان وجود دارد. گفتم چرا در این مدت چیزی ندیده و نشنیده بودیم؟ گفتند این بستگی به اپراتور دارد که اعلام شماره به زبان تورکی را انتخاب کند یا فارسی را.
همینجا ضمن تشکر از زحمات مسئولان و کارکنان اداره مخابرات از اپراتورهای محترم 118 خواهشمندم زین پس دست خود را بیشتر از اینها روی دکمه تورکی فشار دهند تا هم مشترکین، شماره را به زبان خودشان بشنوند و هم بعضی از شهروندان که اعداد زبان خودشان را به کار نمی برند (خصوصاً بعضی از دختر خانمهای محترم و بعضی از آقا پسرهای تابع آن دخترخانمهای محترم!) خجل شده و به خود آیند...!
منه سؤیله مه یین؛ آز آلیشیب – یان،
اینانین، داشی دا آغلادار هیجران.
داغلارین آهیدیر – او چن، او دومان،
داغلارین دردینی دومانلار بیلر.