درباره من

هر کسی زاده ی محیطی جداست
یکی فرزند دریا و جنگل است
یکی فرزند شن و صحراست
یکی دشت
و دیگری کوهستان

دانه ی بذر انسانها متناسب با محیطشان رشد می کند
یکی سرسبز و شاداب است
یکی تنومند و خشن است
یکی آرام و فروتن
و دیگری چون صخره بر دل پرتگاه های زندگی مقاومت می کند

به جنگلها که فرو بروی , میبینی برگها همان هفت میلیارد انسانهایی هستند که در اجتماع جنگلی , در عین باهم بودن, هر کدام شاخه و بندی جدا دارند که اسیر همانند !

استادی یکبار زیبا گفتند : هر کجای دنیا که روی آسمان به همین رنگ است ...
هر برگی باشی در هر جنگلی , آسمانت همین است

دم غروب , وقتی ابتدای شب , انتهای روز را در آغوش می کشد تا میان نیروهای ناآشنای خویش تکه پرتوهای روز را گم کند نمیداند این همان بذر است که در خویش می کارد
که دوباره صبح , سبز خواهد شد
و هر روز زندگی این است
که دوباره سبز شویم
فارغ از هر چه بودیم و هستیم  
 

درج شده در تاریخ ۹۹/۰۶/۲۲ ساعت 18:31

کاربران آنلاین (0)