من تکرارنمی شوم....روزی میرسد....یک ملافه سفید پایان می دهد به من.....به شیطنت هایم......به بازیگوشی هایم.......به خنده های بلندم.....روزی که بادیدن عکسم بغض میکنند و می گویند:دیوانه دلمان برای شوخی هایت تنگ شده.................

شده یه عالمه حرف داشته باشی اماسکوت کنی.....شده یه عالمه غم داشته باشی و تحمل کنی...شده یکی رو بخوای که هرشب آرزوشو بکنی...شده اشکتو از دیده ماتم کنی... بغض کنی و زیر لب صدایش کنی... بری کوه داد بزنی و بگی: واقعا دلت اومد منو رها کنی.......

گفتی زمان همه چیزرا درمان می کند،خنده ام می گیرد.....این همه آشوب به پاکردیو رفتی که کاری دست زمان داده باشی،برو.........روزگاری برمیگ