شاید اگر سعدی مردم این زمانه را می دید، این گونه می سرود:
بنی آدم ابزار یکدیگرند
گهی پیچ و مهره گهی واشرند
یکی تازیانه یکی نیش مار
یکی قفل زندان یکی چوب دار
یکی دیگران را کند نردبان
یکی می کشد بار نامردمان
یکی اره تا نان مردم برد
یکی تیغ تا خون مردم خور...
خدایا خوب می بینی در این دنیای نامردی
دلی مظلوم می میرد به زیر ِ پا ی نامردی
صدای درد همسایه و چشمی بی خبردر خواب
تن کودک چه می لرزد!شب از سرمای نامردی
ببین دستان مردی راپراز تشویش نانی سرد...
و زخم قلب یک مادر پر از لا لای نامردی
بیان حس یک دفتر به دور از...
غزلی زیبا از... شهریار
دیدمت وه چه تماشایی و زیبا شده ای !
ماه من ، آفت دل ، فتنه ی جانها شده ای !
پشت ها گشته دو تا، در غمت ای سرو روان
تا تو درگلشن خوبی گل یکتا شده ای
خوبی و دلبری و حسن , حسابی دارد
بی حساب از چه سبب اینهمه زیبا شده ای ؟
حیف و صدحیف که بااین...
استادشهریار
من سنه آی دئمرم آی سنه چاتماز گؤزلیم
سنه حسرتده قالان دونیانی تاتماز گوزلیم
کؤنلومون تک گولوسن فخر ائدیرم ناز بویووا
عشقیوه حیران اولان دای سنی آتماز گوزلیم
قوی گؤزون قبله سینه هر گجه من سجده قئلیم
زاهدین سجده سی بو سجدیه چاتماز گوزلیم
آتگیلان غ...