من ترك عشق شاهد و ساغر نمي كنم

 من ترک عشق شاهد و ساغر نمي‌کنم              صد بار توبه کردم و ديگر نمي‌کنم

باغ بهشت و سايه طوبي و قصر و حور              با خاک کوي دوست برابر نمي‌کنم

تلقين و درس اهل نظر يک اشارت است             گفتم کنايتي و مکرر نمي‌کنم

هرگز نمي‌شود ز سر خود خبر مرا                      تا در میان میکده سر بر نمی‌کنم

ناصح به طنز گفت: حرام است؛ می مخور        گفتم: به‌چشم؛ گوش به هر خر نمی‌كنم!

شيخم به طعن گفت که رو ترک عشق کن        محتاج جنگ نیست؛ برادر، نمی‌کنم

این تقوی‌ام تمام ، که با شاهدان شهر               ناز و کرشمه بر سر منبر نمی‌کنم

حافظ جناب پیر مغان جای دولت است              من ترک خاک‌بوسی این در نمی‌کنم