اصلاح يعني نابود كردن يا آباد كردن ؟

سلام ، چند وقته يه چيزي ذهنمو خيلي مشغول كرده ... اعدام تا چه حد در امنيت اجتماعي موثر است ؟ بذاريد اين جوري مثال بزنم : شما وارد يه باغچه مي شويد و برگ هاي علف هاي هرز رو مي چينيد ، اما چون ريشه ها سرجاشه دوباره اين علف ها رشد كرده و باغچه رو پر مي كنه . هر چي هم باغبان بره اون ها رو هرس كنه باز هم چند ماه بعد همان آش و همان كاسه ( ببخشيد تذكر اين نكته رو ضروري دونستم كه من آش رشته خيلي دوست دارم !) ...

حالا ما هم اگه هر زورگير ، قاتل ، دزد و يا هر كس ديگري رو اعدام كنيم ، به جاش يكي ديگه به وجود مياد چون خاك حاصلخيز و آب مناسب براي تبديل دوباره ي يك فرد عادي به يك فرد مضر براي جامعه وجود داره . تا وقتي كه اختلاف طبقاتي و مشكل اقتصادي و پارتي بازي و نارضايتي هاي سياسي مذهبي وجود داره ، هميشه شرايط هم براي تبديل انسان ها وجود داره . نيچه حرف خوبي مي زنه ،‌ميگه : " دليل فساد شادماني نيست ، نارضايتي است "

اين نارضايتي مي تونه بر اثر فقر باشه چه از لحاظ احساسي چه مالي . و يا اين نارضايتي مي تونه بر اثر اجبار پوشش يك دين خاص و يا انجام زوري آداب و رسوم يك مذهب خاص باشه . نارضايتي از ابراز عقيده هم مي تونه باشه . نارضايتي از نداشتن تفريح هم مي تونه باشه ... اما اين ريشه ها را بر عكس ريشه ي گياه كه بايد نابود كرد ، نمي شه نابود كرد  بايد آباد كرد . تا وقتي هم كه آباد نشه هيچ فايده اي نداره . هر يكي كه از اجتماع حذف شه همون لحظه چندنفر  ديگه در حال تبديل شدن هستند .

در ضمن اين قديم بود كه تفاوت طبقاتي بين افراد مفرح و ضعيف يك كشور بود . الان اختلاف طبقاتي مي تونه تفاوت شرايط و امكانات زندگي بين يه كشور و بقيه كشور ها باشه . خلاصه شرايط با نابود كردن درست نمبشه بلكه بايد آباد كرد . بايد دانه كاشت و آب داد بهش .

يه باغچه فقط با داس و قيچي و تبر آباد نمي شه بلكه به بيلچه ، گلدون و آب پاش هم نياز داره .