کاش بودم...

مرا می بینید؟ اینجا هستم..

هیس س.. گوش کن

صدای تنهایی تو می آید...

هیس س.. صدای رفتن آدم ها می آید صدای سکوتشان در فضا پر شده..

گرم شده... هیس س.. صدای فشردن دست ها می آید

هیس... صدای نرمی نفس ها می آید

انعکاس خنده هاشان دور می شود

صدای امن وامان می آید

هیس س.. دیگر صدایی نمی آید... همه رفته اند

می توانی صدای تنهاییت را زیاد کنی ولذت ببری

نمی دانم چرا کسی به دادم نمی رسد

دوروبر پر از سایه های ابهام است

من تمام پیچ و خم های وجودم را زیرو رو کرده ام

نیست اما نقطه ای ابهام...

من از تمامی این سکوت ها و سایه ها گریخته ام

اما تمامی آنها به من هجوم می آورند

فقط خودم را می شناسم...

خودم را می دانم.. می دانم

سفید نباشم.. سیاه هم نبوده ام

چگونه این سکوت های سیاه روی سرم ریختند

می دانم... کف کفش هاشان بود وقتی از رویم رد می شدند...