کلماتِ زشت

به عناصر داستان فکر می کرد ،

دفعه ی پیش که اینگونه به فکر فرو رفته بود

پنج روز درگیر کلمه ی عمق فاجعه بود ،

بلند شد چند قدمِ بی هدف در اتاق ِ‌کوچکش زد

و دوباره نشست، به همه ی اتفاقات فکر می کرد ،

کارهای عقب افتاده ای را مرور می کرد

که مغز را به درد می آورد،

ناگهان صدایی از قلم اش شنید ،

"چی؟ با من بودی؟ داری با من حرف میزنی؟"

اما قلم ساکت بود،

احساس کرد زیادی بیدار مانده ،

سپس قلم دوباره شروع کرد:

"بسه دیگه خفه شو به هر آَشغالی که فکر میکنی

منم میشنوم، علاقه ای به افکار ِ چرت و پرتت ندارم

خفه بمیر دیگه"،

بدون اینکه از صحبت کردن قلم تعجب کند گفت:

"فکر نمی کردم اینقدر بد دهن باشی".

قلم: "بخواب بابا" .

دوباره به فکر فرو رفت ،

قلم گفت "مگه نگفتم خفه شو چقد تو نفهمی" ،‌

عصبانی شد قلم فریاد زد :

" نه اینکار ُ نکن میدونم چی تو سرت ِ‌ "،

او توجهی نکرد و قلم را شکست و

خودکاری از کشوی میز خود درآورد،

پیش خودش این چنین اندیشید:

"اگه اینم افکار ِ من ُ میشنوه

باید بدونه که اگه جیکش دربیاد شکسته میشه

پس به نفعت ِ خفه خون بگیری

و فقط بنویسی خودکار ِ لعنتی !