ببار باران

خسته سر برروی بالش تورا مرور میکنم

باران چه زیباست وقتی تو باشی

انگار که دلم رنگ خاکستر به خود گرفته

جوانه های نشکفته پژمرده اند

چرا؟!!!

تورا کم دارد

خیال پریشان من به این سو و آن سو می نگرد

سردرگمی سردرگمی

دستی که شوق گرفتنت دارد

اما تردید از تو

تپش قلب کوچکت هنوز گوشم را نوازش میکند

گرمای کلامت

یخ های وجودم را موج میزند

آه از این عطش سیری ناپذیر

سینه م را لرزشی مدام فرا گرفته

کاش میشنیدی غم دلواپسی را

ببار باران که دل هوای دست تو دارد

بنواز چک چک چک چک آینه قلبم را

چه زیباست اگر که تو باشی